Τα νέα μειωμένα τιμολόγια φυσικού αερίου σε διαβούλευση

Μειωμένες θα είναι οι χρεώσεις για τη χρήση του Εθνικού συστήματος Φυσικού Αερίου, με βάση τις νέες προτάσεις του ΔΕΣΦΑ, οι οποίες προέκυψαν από τη συνεργασία και το διάλογο με τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, αλλά και τις παρατηρήσεις της αγοράς στις προτάσεις του Διαχειριστή.Τα σχέδια τιμολογίων και κανονισμού τιμολόγησης, κατέθεσε ο ΔΕΣΦΑ στη ΡΑΕ και τέθηκαν σε δημόσια διαβούλευση που θα διαρκέσει μέχρι τις 25 Απριλίου.
Οι αλλαγές, έναντι των αρχικών προτάσεων του ΔΕΣΦΑ, είναι οι εξής:
• Η περίοδος εξομάλυνσης των τιμολογίων διαμορφώνεται σε δεκαπέντε (15) έτη, από δέκα (10) έτη.
• Το ονομαστικό προ-φόρων μεσοσταθμικό κόστος κεφαλαίου (WACC pre-tax nominal) διαμορφώνεται σε 10,99%, από 12,21%, ποσοστό που θεωρείται ικανοποιητικό με βάση όσα ισχύουν διεθνώς αλλά και στην ελληνική αγορά.
• Ανάκτηση του απαιτούμενου εσόδου της εγκατάστασης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (εγκαταστάσεις Ρεβυθούσας) κατά 63% μέσω των τιμολογίων Μεταφοράς και κατά 37% μέσω των τιμολογίων υγροποιημένου φυσικού αερίου, από 80% και 20% αντίστοιχα. Το μέρος του απαιτούμενου εσόδου ΥΦΑ που ανακτάται μέσω των τιμολογίων Μεταφοράς (63%), κατανέμεται πλέον στα σημεία εισόδου και στις ζώνες εξόδου, εκτός από το σημείο εισόδου Αγ. Τριάδα, κάτι το οποίο ικανοποιεί αίτημα που είχε κατατεθεί στη διαβούλευση του ΔΕΣΦΑ με την αγορά.
• Ανάκτηση του απαιτούμενου εσόδου, σε Μεταφορά και ΥΦΑ, κατά 80% μέσω χρεώσεων δυναμικότητας και κατά 20% μέσω χρεώσεων ποσότητας (capacity commodity split), από 90% και 10% αντίστοιχα.
• Αύξηση των ορίων ανοχής αποκλίσεων σε ±10%, από ±5%, την οποία είχε ζητήσει η αγορά.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ύψος του ονομαστικού προ φόρων μεσοσταθμικού κόστους κεφαλαίου, αποτελεί τον κύριο συντελεστή που διαμορφώνει τα τέλη χρήσης του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου και εν τέλει τις τελικές τιμές χρήσης για το καύσιμο.
Στο διάστημα που μεσολάβησε από την απόφαση της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει το ΔΕΣΦΑ, διατυπώθηκαν απόψεις, κυρίως από φορείς ελεγχόμενους άμεσα από το Δημόσιο, για υψηλά ποσοστά μεσοσταθμικού κόστους κεφαλαίου, ύψους έως και 18%, με το επιχείρημα ότι έτσι θα εξασφαλίζονταν υψηλό τίμημα πώλησης του ΔΕΣΦΑ.
Ωστόσο οι αντιδράσεις από την αγορά, αλλά και από τον Ρυθμιστή ήταν έντονες, καθώς τα υψηλά ποσοστά θα προκαλούσαν μία ακόμη στρέβλωση, με αρνητικές επιπτώσεις για το περαιτέρω άνοιγμα της αγοράς και για την επέκταση της χρήσης του φυσικού αερίου.
Εν τέλει μετά την αρχική διαβούλευση και τη συνεργασία του ΔΕΣΦΑ με τη ΡΑΕ, συμφωνήθηκαν ποσοστά απόδοσης που βρίσκονται κοντά στο μέσο όρο αυτών που ισχύουν στην ΕΕ.