
Τις συνέπειες από την αύξηση του ενεργειακού κόστους τονίζει η έκθεση του BusinessEurope, με τον κίνδυνο της απώλειας θέσεων εργασίας από το κλείσιμο βιομηχανικών μονάδων στην Ευρώπη.
Ειδικότερα, για τους παράγοντες που συνέβαλαν στην απώλεια ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, οι θέσεις που επεξεργάστηκε η BusinessEurope τις προσδιορίζουν στα εξής:
· Η συνολική φορολογική επιβάρυνση ως ποσοστό του ΑΕΠ στην ΕΕ είναι 50% υψηλότερη από ότι στις ΗΠΑ και 30% από την Ιαπωνία
· Η μέση φορολογική επιβάρυνση στα χαμηλά εισοδήματα, είναι 40% υψηλότερη από τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία
· Οι διοικητικές διαδικασίες για την έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας στην ΕΕ, είναι 3 φορές πιο απαιτητικές από ότι στις ΗΠΑ
· Οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας είναι τουλάχιστον διπλάσιες από ότι στις ΗΠΑ και τη Ρωσία και κατά 20% υψηλότερες από ότι στην Κίνα
· Οι συνολικές δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη ως ποσοστό του ΑΕΠ, παραμένουν στα επίπεδα του 2% την τελευταία δεκαετία, μακριά από το στόχο του 3% που έθεσε η ΕΕ για το 2020 και ενώ στην Ιαπωνία είναι 3,4% και στις ΗΠΑ 2,8%
· Οι επιδόσεις στην εκπαίδευση αποδυναμώνονται σε σχέση με αυτές των ανταγωνιστικών οικονομιών. Οι τελευταίοι αναπτύσσονται ραγδαία στον τομέα αυτό, ενώ η Ευρώπη είναι αντιμέτωπη με διαρθρωτικές αναντιστοιχίες μεταξύ των μαθησιακών πεδίων και των απαιτήσεων της αγοράς
· Η πρόσβαση στη χρηματοδότηση υφίσταται όλο και αυστηρότερους περιορισμούς, ενώ πιστωτική επέκταση των τραπεζών της ΟΝΕ έχει μειωθεί κατά περίπου 10% κατά το διάστημα από τις αρχές του 2012 έως το τέλος του 2013.
Αναφορικά με τις λύσεις, η BusinessEurope προτείνει στο Συμβούλιο κορυφής μεταξύ άλλων:
· Να μη συνεχιστεί μετά το 2020 η ισχύς των στόχων που έχει θέσει η ΕΕ για τις εκπομπές αερίων, καθώς ο στόχος αυτός δεν είναι οικονομικά εφικτός.
· Σαφή οριοθέτηση του στόχου για μείωση κατά 40% των εκπομπών, σε σχέση με τη διεθνή συμφωνία που θα επιτευχθεί στο Παρίσι το 2015. Η Ευρώπη δεν πρέπει να γίνει για μια ακόμη φορά ο «μοναδικός πρωτοπόρος» στο θέμα αυτό, αυξάνοντας το ενεργειακό κόστος και διώχνοντας τις επενδύσεις εκτός ευρωπαϊκών συνόρων. Ο στόχος μείωσης των εκπομπών κατά 40%, μπορεί να γίνει ρεαλιστικός, μόνο στο πλαίσιο μιας διεθνούς συμφωνίας για το κλίμα, με συγκρίσιμη και μετρήσιμη συνεισφορά εκ μέρους των ανταγωνιστικών της Ευρώπης.
· Μεταρρύθμιση του συστήματος εμπορίας εκπομπών της ΕΕ μετά το 2020, με βελτιώσεις στις ενισχύσεις για την αντιμετώπιση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ώστε να αποφευχθεί η διαρροή των επενδύσεων.
· Εξασφάλιση ότι οι κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές επιδοτήσεις στην ενέργεια και το περιβάλλον θα είναι σωστά ισορροπημένες, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς.