Αποθήκευση εκπομπών άνθρακα με… γεωμηχανική

Η παγίδευση και αποθήκευση των εκπομπών ρύπων μέσω της γεωμηχανική, είναι η νέα τεχνολογία σύλληψης άνθρακα, η οποία θα καταστεί απαραίτητη έως το 2030, σύμφωνα με επιστήμονες. 

Όπως αναφέρει το Quartz, η Ισλανδία προηγείται ήδη αυτής της προθεσμίας, χάρη σε ένα γεωθερμικό σταθμό παραγωγής ενέργειας ισχύος 300 MW που κατασκευάστηκε στο Hellisheiði. Το εργοστάσιο δεσμεύει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από αυτό που παράγει, γεγονός που σημαίνει ότι παρουσιάζει αρνητικές εκπομπές. Αν και το εργοστάσιο παράγει μόνο το ένα τρίτο του άνθρακα ενός παραδοσιακού εργοστασίου, ποσότητα μεγαλύτερη από αυτή που εκπέμπει, συλλαμβάνεται και αποθηκεύεται στο υπέδαφος.

Για να επιτευχθεί αυτό το θαύμα της μηχανικής, ένας τοίχος ανεμιστήρων απορροφά τον αέρα, απομακρύνει με φιλτράρισμα το CO2 και το εγχέει σε νερό, το οποίο στη συνέχεια διοχετεύεται στο έδαφος, όπου στερεοποιείται. Αυτή η διαδικασία είναι απλή και παράγει αξιοποιήσιμη ενέργεια, ενώ εξαλείφει τις εκπομπές από το περιβάλλον.

Ωστόσο το κόστος της είναι μεγάλο και αυτός είναι και ο λόγος που η τεχνολογία αυτή δεν έχει υιοθετηθεί και αξιοποιηθεί άμεσα σε κάθε χώρα του κόσμου. Ο κάθε τόνος  διοξειδίου του άνθρακα στερεοποιείται στο υπέδαφος φτάνει τα 30 δολ., τιμή όχι ιδιαίτερα υψηλή, αλλά η δέσμευση του CO2 από τον αέρα είναι σημαντικά πιο δαπανηρή. Αν το κόστος της δέσμευσης του διοξειδίου του άνθρακα μπορεί να μειωθεί στα 100 δολ. ανά κύκλο, όπως επιδιώκουν οι δημιουργοί του, τότε η αξιοποίηση της τεχνολογίας θα βελτιωθεί σημαντικά.

Οι εφαρμογές της γεωμηχανικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής αναπτύσσονται εδώ και χρόνια. Ωστόσο, η ολοκλήρωση αυτής της μονάδας αποδεικνύει όχι μόνο ότι η διαδικασία λειτουργεί όπως είχε προβλεφθεί, αλλά και ότι το κόστος παραγωγής ενέργειας με αυτόν τον τρόπο δεν είναι μη διαχειρίσιμο.