ΤΕΕ: Ανάγκη δημιουργίας θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού
Την ανάγκη δημιουργίας θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού επεσήμαναν τόσο ο Γιώργος Στασινός, πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ), όσο και ο Ηλίας Μπεριάτος, καθηγητής Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στην εκδήλωση που διοργάνωσε το ΤΕΕ για την προστασία των ελληνικών θαλασσών από τη διακίνηση καυσίμων.
Της Φαίδρας Μαυρογιώργη (faidra@energyin.gr)
O πρόεδρος του ΤΕΕ κατά την ομιλία του ανέφερε τη σημαντικότητα της προστασίας του περιβάλλοντος. «Είναι απαραίτητη η χρήση ορυκτών πόρων για καύσιμα όπως είναι απαραίτητη και η μεταφορά τους. Πρέπει όμως να διασφαλίζεται η προστασία του περιβάλλοντος» είπε ο κ. Στασινός και τόνισε πως η προστασία του περιβάλλοντος είναι απαράβατος όρος κάθε σύγχρονης αναπτυξιακής πολιτικής, γιατί χωρίς διασφάλιση του περιβάλλοντος υποθηκεύουμε το μέλλον μας.
Με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό θα διαιρεθεί ο θαλάσσιος χώρος, δηλαδή τα πολιτικά και διοικητικά όρια/ σύνορα και οι θαλάσσιες ζώνες. «Το ΤΕΕ προτείνει τη δημιουργία ενός ψηφιακού χάρτη, κοινού για όλα τη δημόσια διοίκηση και τους πολίτες» δήλωσε ο κ. Στασινός. Σκοπός της δημιουργίας του ψηφιακού χάρτη, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι να μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να διαβάσουν όλα τα γεωχωρικά δεδομένα για την αδειοδότηση κάθε είδους επένδυσης και δραστηριότητας, για να γνωρίζουν όλοι τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται όσον αφορά τις δραστηριότητες στη θάλασσα.
Ο Ηλίας Μπεριάτος, από την μεριά του τόνισε πως η θαλάσσια περιοχή της Ελλάδας είναι τετραπλάσια από την στερεά, γεγονός που επιβάλλει την δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου για την θαλάσσια χρήση. Ο κ. Μπεριάτος, επίσης, ανέφερε πως υπάρχει ποικιλία θαλάσσιων ζωνών. όπως είναι οι υφαλοκρυπίδες, η ζώνη αλιείας, τα χωρικά ύδατα κλπ τα οποία θα πρέπει να διευθετηθούν μεταξύ των κρατών.
«Ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός αποτελεί το κύριο μέσο της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής βοηθώντας στον συντονισμό της δράσης των εμπλεκόμενων φορέων προς όφελος της προστασίας του περιβάλλοντος και της ανάπτυξης» είπε ο κ. Μπεριάτος και πρόσθεσε «ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός αποτελεί θεμελιώδες εργαλείο για την αειφόρο ανάπτυξη θαλάσσιων και παράκτιων ζωνών και για την αποκατάσταση του θαλάσσιου περιβάλλοντος».
Ο Γρηγόρης Γρηγορόπουλος, κοσμήτορας της Σχολής Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών ΕΜΠ, αναφερόμενος στη διακίνηση των καυσίμων ναυτιλίας είπε ότι τα μέτρα για την πρόληψη της ρύπανσης από πετρέλαιο του θαλασσίου περιβάλλοντος αποβλέπουν στην ασφαλή φόρτωση και εκφόρτωσή τους, στην ασφαλή διακίνησή τους με πλωτά μέσα, στην αξιοπλοΐα των πλωτών μέσων. «Υπάρχει ανάγκη για επιτήρηση της διακίνησης των καυσίμων», τόνισε. Επιπλέον, δεδομένου του ειδικού φορολογικού καθεστώτος που ισχύει για τα ναυτιλιακά καύσιμα προβλέπεται η συνολική επιτήρηση της διακίνησής τους.
Σύμφωνα με τον Γιώργο Ρεμούνδο, προϊστάμενο Τμήματος Πρόληψης Ρύπανσης & Φορτίων Υ.ΝΑ.Ν.Π, η ρύπανση της θάλασσας από πλοία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες, τα ναυτικά ατυχήματα και τις λειτουργικές ρυπάνσεις.
Η πρώτη κατηγορία, που είναι και η πιο γνωστή, αφορά τα ατυχήματα των πλοίων, τα οποία ναι μεν συμβαίνουν σπάνια, αλλά έχουν μεγάλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Η δεύτερη κατηγορία, αφορά τη ρύπανση από τις λειτουργίες ρουτίνας των πλοίων όπως είναι η φόρτωση, η εκφόρτωση πετρελαιού, οι πετρελέυσεις, οι παράνομες μικρού όγκου απορρίψεις καυσίμων, τα καυσαέρια, τα λύματα και τα σκουπίδια.
«Τα ναυτικά ατυχήματα οφείλονται κατά 90% στον ανθρώπινο παράγοντα και περίπου 10% σε αστοχία υλικού ή εξοπλισμού που σχετίζεται με τη σωστή συντήρηση και χρήση» ανέφερε ο κ. Ρεμούνδος, τονίζοντας ότι τέτοια λάθη θα πρέπει να αποφεύγονται. Αναφορικά τη συντήρηση των πλοίων σύμφωνα με τον νόμο Ν4504/17, Αρθ. 108 από 1/1/18 τα πλοία (τάνκερ) θα πρέπει να αποσύρονται στα 50 χρόνια, από 1/1/19 στα 40 χρόνια και από 1/1/22 στα 30 χρόνια.
