Κοπελούζος: Δεύτερο FSRU στο Θρακικό Πέλαγος είναι βιώσιμο μόνο με αυστηρούς όρους
Η προοπτική ανάπτυξης ενός δεύτερου πλωτού τερματικού σταθμού LNG (FSRU) στο Θρακικό Πέλαγος παραμένει ανοιχτή, αλλά κάθε άλλο παρά δεδομένη. Όπως ξεκαθαρίζει ο επικεφαλής του Ομίλου Κοπελούζου, Δημήτρης Κοπελούζος, η επένδυση μπορεί να προχωρήσει μόνο εφόσον πληρωθούν συγκεκριμένες οικονομικές και ρυθμιστικές προϋποθέσεις, σε ένα περιβάλλον σαφώς πιο απαιτητικό από εκείνο που επέτρεψε την υλοποίηση του πρώτου FSRU στην Αλεξανδρούπολη.
Το βασικό εμπόδιο είναι το κόστος. Ο προϋπολογισμός του δεύτερου FSRU εκτιμάται στα 650 εκατ. ευρώ, αυξημένος κατά περίπου 160 εκατ. ευρώ σε σχέση με το πρώτο έργο της Gastrade. Σε αντίθεση, όμως, με την Αλεξανδρούπολη, το νέο project δεν μπορεί να υπολογίζει ούτε σε κοινοτική επιδότηση ούτε σε ευνοϊκή χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, καθώς η ΕΕ έχει πλέον αποκλείσει τα έργα φυσικού αερίου από τα χρηματοδοτικά της εργαλεία.
Σε αυτό το πλαίσιο, η επενδυτική απόφαση, που τοποθετείται χρονικά εντός του 2026, συνδέεται με πέντε σαφή προαπαιτούμενα. Πρώτον, οι χρήστες της υποδομής θα πρέπει να δεσμευτούν με μακροχρόνια συμβόλαια διάρκειας 15 έως 20 ετών, αντί για τις συμφωνίες 5-10 ετών που κυριαρχούν σήμερα. Δεύτερον, θα απαιτηθεί αποδοχή υψηλότερων ταριφών χρήσης, καθώς το κόστος δεν μπορεί πλέον να απορροφηθεί μέσω επιδοτήσεων. Τρίτον, οι εγγυήσεις που θα ζητηθούν από τους πελάτες θα είναι αυξημένες, αντανακλώντας το συνολικό επενδυτικό ρίσκο.
Τέταρτον, οι μέτοχοι καλούνται να αποδεχθούν χαμηλότερη εσωτερική απόδοση σε σχέση με το πρώτο FSRU. Όπως επισημαίνεται, η επίτευξη υψηλών IRR δεν είναι ρεαλιστική υπό τις σημερινές συνθήκες. Πέμπτον και κρίσιμότερο, η ανταγωνιστικότητα του έργου εξαρτάται από τη μείωση των ταριφών διαμετακόμισης στον Κάθετο Διάδρομο φυσικού αερίου. Χωρίς περαιτέρω ρυθμιστική σύγκλιση και διακρατικό συντονισμό, το κόστος μεταφοράς ακυρώνει το πλεονέκτημα πρόσβασης σε LNG, ιδίως έναντι τερματικών σε χώρες όπως η Πολωνία, η Λιθουανία ή η Κροατία, που βρίσκονται εγγύτερα στον τελικό καταναλωτή.
Παρά τη γεωπολιτική συγκυρία και την αναμενόμενη πλήρη απεξάρτηση της Νοτιοανατολικής Ευρώπης από το ρωσικό αέριο μετά το 2027, η ελληνική αγορά εκτιμάται ότι μπορεί να στηρίξει μόνο ένα ακόμη FSRU. Υπό αυτή την έννοια, το έργο στο Θρακικό Πέλαγος δεν είναι ζήτημα φιλοδοξίας, αλλά αυστηρού οικονομικού υπολογισμού. Η τελική απόφαση θα δείξει αν οι αριθμοί μπορούν να «κλείσουν» σε ένα περιβάλλον όπου τα περιθώρια έχουν στενέψει αισθητά.
