Παρέμβαση Παπαγεωργίου για τον ΑΔΜΗΕ

Ο κ. Παπαγεωργίου είπε τα εξής: “Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Όπως είχαμε πει σήμερα μετά την πραγματικά πολύ εποικοδομητική συζήτηση και αρκετές ερωτήσεις και θέματα που τέθηκαν στις προηγούμενες τρεις συνεδριάσεις, έχω συγκεντρώσει όλες τις παρατηρήσεις. Πιστεύω ότι θα απαντήσω σε όλες και αν κάποια έχει ξεφύγει ευχαρίστως στο τέλος της συνεδρίασης να την συζητήσουμε.

Θα ήθελα μόνο να πω μια και τέθηκε το θέμα, ότι για το ασφαλιστικό ήδη μελετάμε ρύθμιση η οποία θα έρθει στη Βουλή, προφανώς, μέσα στις επόμενες ημέρες γιατί χρειάζεται και την συνδρομή του Υπουργείου Εργασίας και τη σύμφωνη γνώμη για την οποία είμαστε σε συνεννόηση. Σίγουρα δεν προλαβαίνουμε για σήμερα, αλλά σίγουρα θα είναι στην Ολομέλεια.
Όσο αφορά το 34% δεν είχα πει ότι θα φέρω ειδική ρύθμιση. Αυτό που είχα πει ήταν ότι θα καταθέσω το ενημερωτικό σημείωμα, είναι ξεκάθαρη η απόφαση της πολιτείας να διατηρήσει το 34% το δημόσιο και από κει και πέρα είναι απόφαση του δημόσιου και της εκάστοτε Κυβέρνησης να διατηρήσει το 34%. Η ηθική μας θέση είναι σαφής, καταστατική μειοψηφία υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και μάλιστα με αρκετούς δεσμευτικούς όρους στη συμφωνία μετόχων και μέσω της προκήρυξης του διαγωνισμού.

Από κει και πέρα θα ήθελα να πω το βασικό, η αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ είναι ένα κομβικό σημείο στρατηγικού χαρακτήρα για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας. Αυτό, όπως ξέρετε, είναι βάση του τρίτου ενεργειακού πακέτου και της Οδηγίας που έχουν όλες οι χώρες της Ε.Ε. και πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι το 2015. Εμείς για τον εξορθολογισμό και τον εκσυγχρονισμό της αγοράς πέραν όλων των άλλων κινήσεων που γίνονται, όπως η αλλαγή του ρυθμιστικού πλαισίου, οι αλλαγές στο μηχανισμό ανάκτησης κ.λπ. – που τα έχουμε συζητήσει και άλλες φορές και όπως ξέρετε προχωρούν σταδιακά – για να υπάρχει μια ισόρροπη εξέλιξη στην αγορά ώστε να μπούμε το 2015 στο ευρωπαϊκό μοντέλο λειτουργίας της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, το ονομαζόμενο target model. Ήδη έχουμε προχωρήσει από την θεσμική πλευρά του ρυθμιστικού πλαισίου σε πάρα πολλές κινήσεις.

Θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτό που είχαμε συζητήσει πάρα πολύ στο παρελθόν τουλάχιστον, και το 10% που αφορούσε τις ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες φυσικού αερίου, το μπόνους καταργήθηκε από τον Σεπτέμβριο και ήδη από 1η Ιανουαρίου καταργήθηκε και το 30%. Ο ίδιος μηχανισμός ανάκτησης καταργείται μέχρι τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο ή το αργότερο Οκτώβριο, όπως σας είχα πει και παλαιότερα αυτός είναι ο προγραμματισμός και ο σχεδιασμός της Κυβέρνησης, θα λειτουργήσουν οι δημοπρασίες που είναι το ευρωπαϊκό μοντέλο βάσει του NOME, ώστε να μπορεί να λειτουργεί πλέον η αγορά σε πλήρη ευρωπαϊκά πρότυπα και ισόρροπα και με διαφάνεια και χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα μεταξύ των παραγωγών, όλων των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας.

Ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός που προτείνουμε και για τον ΑΔΜΗΕ είναι μια στρατηγική επιλογή για να γίνει η καλύτερη δυνατή ανάπτυξη του δικτύου Υψηλής Τάσης στην Ελλάδα. Αυτό οφείλεται στο ότι είχαμε πολύ μεγάλη διείσδυση των ΑΠΕ, όπως ξέρετε, με αποτέλεσμα να μην έχουμε δυνατότητα απορρόφησης που σημαίνει ότι χρειάζονται νέες επενδύσεις για να συμβεί αυτό. Το δεύτερο είναι ότι χρειάζονται μεγάλες επενδύσεις και γι’ αυτό που ήδη είπα και για τις νέες διασυνδέσεις, που είναι των νησιών, γιατί ο στόχος είναι όχι μόνο οι Κυκλάδες και η Κρήτη, αλλά και τα «δαχτυλίδια», όπως είχαμε πει και σε άλλη συνεδρίαση, συνδέσεως των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα. Πράγμα το οποίο καταρχήν είναι ήδη στο δεκαετές πρόγραμμα του ΑΔΜΗΕ, θα ωφελήσει τον καταναλωτή, τον Έλληνα φορολογούμενο με ένα τεράστιο ποσό. Μόνο οι Κυκλάδες και η Κρήτη που είναι τα βασικά και το πρώτο κομμάτι των Κυκλάδων, είναι περίπου 1 δισ. όφελος για τον Έλληνα φορολογούμενο, δηλαδή σήμερα πληρώνουμε περίπου 1 δισ. γι’ αυτό τον λόγο με τα λεγόμενα ΥΚΩ, Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας που τα πληρώνει όλη η υπόλοιπη Ελλάδα.

Κάνοντας αυτές τις κινήσεις, κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα μου επιτρέψετε να πω αυτό έπρεπε να γίνει προ πολλού, μ’ αυτό φέρνουμε εξισορρόπηση του συστήματος και ταυτόχρονα ωφέλεια στην ελληνική οικονομία και λόγω των επενδύσεων και λόγω του οφέλους του τελικού καταναλωτή.

Η Κρήτη είναι περίπου στα 800 εκατομμύρια ευρώ. Έχουμε τη δεύτερη διασύνδεση που έχουμε προγραμματίσει με τη Βουλγαρία για εξαγωγή ρεύματος και εισαγωγή φυσικά, είναι αμφίδρομη η λειτουργία. Δεύτερο καλώδιο, το οποίο συζητούμε με την Ιταλία. Ήδη υπάρχει ένα, αλλά θεωρούμε και οι δύο χώρες ότι δεν είναι αρκετό, για διάφορους στρατηγικούς λόγους λόγω των αναγκών που υπάρχουν και στην κεντρική Ευρώπη για κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και ειδικά αυτό που παρουσιάζεται, λόγω της Γερμανίας που σταματά τα πυρηνικά εργοστάσια και οι ανάγκες της θα είναι στο άμεσο μέλλον πολύ μεγάλες σε ηλεκτρικό ρεύμα. Φυσικά η αναβάθμιση και συντήρηση όλου του δικτύου το οποίο έχουμε, σημαίνει ότι έχουμε μια ανάγκη κεφαλαίων για τα επόμενα δέκα χρόνια, που είναι της τάξεως μίνιμουμ των 2,5 με 3 δις ευρώ.

Βεβαίως, αρκετά έργα θα συγχρηματοδοτηθούν από την Ε.Ε., που σημαίνει Ευρωπαϊκή Τράπεζα, τη δανειοδότηση ιδιωτικών τραπεζών και φυσικά ίδια κεφάλαια. Αυτό είναι βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη του συστήματος Υψηλής Τάσης στην Ελλάδα. Το μοντέλο του διαχειριστή που έχουμε επιλέξει είναι κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην υπάρχει διάθεση δημοσίων πόρων σε αυτό το δεκαετές πρόγραμμα, το οποίο είναι ανανεούμενο και είναι βάσει της Ευρωπαϊκής Οδηγίας.

Όλοι οι διαχειριστές σε όλη την Ευρώπη είναι υποχρεωμένοι κατά την Ευρωπαϊκή Οδηγία να καταθέτουν δεκαετές πλάνο εργασιών, ανάπτυξης, συντήρησης κλπ, όχι των μικρών αλλά των μεγάλων έργων. Αυτό ανανεώνεται ανά έτος και κατατίθεται στη ΡΑΕ κάθε χώρας, χωρίς να μπορεί ο διαχειριστής να αλλάξει το πρόγραμμα.

Δηλαδή, εμείς έχουμε καταθέσει αυτή τη στιγμή ήδη π.χ. τις Κυκλάδες, δεν μπορούμε του χρόνου να βγάλουμε τις Κυκλάδες. Μπορούμε να κάνουμε μετάθεση, ανανέωση ή επέκταση, να βγει απαγορεύεται. Έτσι λειτουργεί και καλώς λειτουργεί κατά τη γνώμη μου και όχι μόνο εγκρίνεται και είναι δεσμευτικό, ανεξαρτήτως ιδιοκτήτη, αλλά ταυτόχρονα εγκρίνεται και από τον Ευρωπαίο Ρυθμιστή, ο οποίος λέγεται ACER. Αυτά κατατίθενται στην Ε.Ε. υποχρεωτικά.

Εμείς λοιπόν σε αυτό το πλαίσιο επιλέξαμε να διατηρήσει το δημόσιο – και όχι μια εταιρεία η οποία είναι και εισηγμένη στο χρηματιστήριο – το 34%, με όλες τις δυνατότητες που δίνει ο νόμος στην καταστατική μειοψηφία. Είναι ξεκάθαρο σε αυτή την περίπτωση ότι δεν μπορεί να αλλάξει με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου το 34% και πιθανή αδυναμία του ελληνικού δημοσίου να συμμετάσχει στην αύξηση αυτή. Δεν μπορεί να γίνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του 34% από το νόμο περί ανωνύμων εταιριών, δεν είναι πολιτική θέση.

Από εκεί και πέρα ένα σημαντικό στοιχείο που αναφέρθηκε αρκετά στις προηγούμενες συζητήσεις, είναι για τη ΡΑΕ, μια ρυθμιστική αρχή η οποία έχει εγκαθιδρυθεί και στην Ελλάδα με βάση την Ευρωπαϊκή Οδηγία εδώ και δέκα χρόνια. Η δουλειά η οποία έχει γίνει θα έλεγα ότι είναι αρκετά καλή, γιατί ξεκινήσαμε από το μηδέν, ενώ άλλοι έχουν ξεκινήσει 20 και 30 χρόνια πριν.

Δεν λέω ότι όλα έχουν γίνει σωστά, αλλά έχει γίνει πολύ δουλειά. Έχει προχωρήσει πολύ και αυτό το οποίο για εμάς είναι ξεκάθαρο, είναι ότι θα ενισχύσουμε τη ΡΑΕ και κυρίως το θεσμικό της ρόλο, για να έχει αποτελεσματικότητα σε αυτό το οποίο κάνει, όχι μόνο ως προς τις γνωμοδοτήσεις ή τις αποφάσεις της αλλά και ως προς την εφαρμογή τους, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία και τις Ευρωπαϊκές διατάξεις.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε ειδικά στην περίπτωση του ΑΔΜΗΕ, είναι ότι τα δίκτυα είναι ρυθμιζόμενα. Τι σημαίνει αυτό; Το έχουμε ξανασυζητήσει αλλά είναι κομβικό αυτό: Όλη η διαδικασία, η ανάπτυξη, η χρέωση καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Οδηγία και τους Ευρωπαϊκούς Κανόνες μέσω της ΡΑΕ στην Ελλάδα και ελέγχεται κατ’ έτος από τον Ευρωπαίο Ρυθμιστή, τον ACER. Αυτό είναι ανεξάρτητο από το ποιος είναι ο ιδιοκτήτης της εταιρείας. Βάσει του τι επενδύσεις κάνει και τι δίκτυα έχει, ανάλογες είναι οι χρεώσεις μεταφοράς. Δεν μπορεί κανένας ιδιοκτήτης να ζητήσει κάτι διαφορετικό από αυτό που ορίζει η ΡΑΕ στην Ελλάδα. Ακόμη και αν αιτηθεί μεγαλύτερη απόδοση, όπως έγινε και πέρυσι με τον ΑΔΜΗΕ, το κέρδος του καθορίζεται βάσει της απόδοσης.

Η ΡΑΕ είναι αυτή η οποία αποφασίζει και αυτή η απόφαση εφαρμόζεται. Η απόφαση της ΡΑΕ ελέγχεται ειδικά στα θέματα διαχείρισης δικτύων ηλεκτρισμού, όπως και φυσικού αερίου από τον Ευρωπαίο Ρυθμιστή, καθώς η Ε.Ε. είναι πάρα πολύ ευαίσθητη σε αυτό το θέμα, γιατί έχει να κάνει με όλη την αλυσίδα του ηλεκτρισμού ή του φυσικού αερίου, δηλαδή από την παραγωγή μέχρι τον τελικό καταναλωτή, ακριβώς γιατί παρακολουθεί να μην γίνει κανένα λάθος.

Ακούστηκε κάποια στιγμή σαν ερώτημα, αν ο νέος ιδιοκτήτης δεν θέλει να εφαρμόσει το δεκαετές πλάνο το οποίο έχει εγκρίνει η ΡΑΕ, τι θα γίνει; Δεν θα υλοποιηθεί; Φυσικά και είναι υποχρεωμένος ο διαχειριστής να το κάνει, ανεξαρτήτως του ποιος είναι ο ιδιοκτήτης. Από τη στιγμή που εγκρίνεται το δεκαετές πλάνο, κατατίθεται μαζί ολόκληρο business plan.

Για να καταλάβετε, το σημερινό που έχει κατατεθεί είναι 500 σελίδες. Για κάθε έργο υπάρχει λεπτομερής εξήγηση, πώς θα υλοποιηθεί, πώς θα χρηματοδοτηθεί, ποια είναι η πρόβλεψη και ο προγραμματισμός. Αυτό δεν μπορεί ο διαχειριστής να το αρνηθεί. Αν το αρνηθεί έχει έκπτωση από την άδεια και την πιστοποίηση ως διαχειριστής, στη δε περίπτωση ένα έργο είναι σημαντικό και ο διαχειριστής δηλώσει μεν ότι δεν έχει εκείνη τη στιγμή τη χρηματοδότηση, αλλά ο ρυθμιστής θεωρεί ότι το έργο είναι απαραίτητο, έχει δικαίωμα ο ρυθμιστής από την Ευρωπαϊκή Οδηγία να κάνει ανοιχτό διαγωνισμό και να δώσει το έργο σε τρίτο προκειμένου αυτό να υλοποιηθεί.

Από εκεί και πέρα, σαφώς κοιτάμε – όπως είπα και την προηγούμενη φορά – για ένα στρατηγικό εταίρο σε αυτή την περίπτωση, που σημαίνει ότι πρέπει να έχει και την οικονομική ευρωστία, την οποία πρέπει να αποδείξει και την ανάλογη, φυσικά, γνώση και εμπειρία του αντικειμένου.

Από εκεί και μετά, για κάθε επενδυτή, όσο καλύτερο είναι το δίκτυο, το οποίο συντηρεί και αναπτύσσει, τόσο μεγαλύτερη είναι η απόδοση που έχει. Λέγοντας απόδοση δεν εννοώ ότι αλλάζει το ποσοστό, αλλά ότι αλλάζουν τα οικονομικά του.

Εν συνεχεία, ο διαχειριστής, οι τελικοί συμμετέχοντες στην προκειμένη περίπτωση, μετά την προεπιλογή, είναι υποχρεωμένοι, βάσει όλων των κανόνων διαδικασίας αυτών των διαγωνισμών, να υποβάλουν επιχειρησιακό σχέδιο, που σημαίνει ότι πρέπει να έχει μαζί και business plan κανονικά γι’ αυτό το οποίο ήδη υπάρχει. Εδώ είναι σημαντικό ότι ο κάθε υποψήφιος θα έχει υπόψη του εξαρχής, επισήμως, το δεκαετές πλάνο του ΑΔΜΗΕ. Άρα, θα πρέπει το όποιο επιχειρησιακό σχέδιο υποβάλει να είναι ταυτόσημο με αυτό το δεκαετές πλάνο και από εκεί και πέρα, ό,τι άλλο μπορεί να το προσθέσει.

Η επιλογή του να κάνουμε σε μία φάση την υλοποίηση αυτού του σχεδίου αφορά ότι έγινε η στρατηγική επιλογή ότι αυτό το οποίο θέλουμε να πετύχουμε είναι η απελευθέρωση της αγοράς και, ταυτόχρονα, η ενίσχυση της ΔΕΗ. Για να επιτευχθεί αυτό έπρεπε, κατά την άποψή μας, το έσοδο από την πώληση της πλειοψηφίας να πάει στη ΔΕΗ. Με το μοντέλο το οποίο έχουμε υποβάλει το έσοδο πάει στη ΔΕΗ. Οι ειδικές ανάγκες πλέον της ΔΕΗ, όπως ξέρετε, είναι αρκετές – λόγω της διεθνούς αγοράς περί δανειοδότησης αλλά και επένδυσης πλέον σε νέα έργα και συντήρηση των υπαρχόντων -. Αυτό σημαίνει ότι η ΔΕΗ θα χρησιμοποιήσει αυτά τα κεφάλαια για να μπορέσει να κάνει καλύτερη κεφαλαιοποίηση ή αναδιάρθρωση των δανείων της και των κεφαλαίων της και, ταυτόχρονα, να κάνει και τις επενδύσεις που χρειάζεται. Αυτό θα κάνει πλέον η ίδια η ΔΕΗ χωρίς να κοιτάξει για άλλα παραπάνω δάνεια μετριάζοντας τον υπερδανεισμό που είχε παλαιότερα. Αυτή η επιλογή έχει πολλαπλασιαστική θετική επίπτωση, κυρίως για τη μητρική εταιρεία, διότι ακριβώς η ΔΕΗ θα εισπράξει ένα σοβαρό τίμημα, βάσει των δεδομένων, αλλά ταυτόχρονα θα λύσει πολλά από τα δικά της θέματα. Η χρήση των κεφαλαίων θα είναι σε διάφορα επίπεδα για τη ΔΕΗ, ώστε να λύσει τα προβλήματά της.

Είναι ξεκάθαρο και σαφές ότι σε εταιρείες αυτού του είδους, όπως είναι ο ΑΔΜΗΕ – εξειδικευμένες δηλαδή εταιρείες – πως , μέσα από τη διαδικασία την οποία πρόκειται να υλοποιήσει η ΔΕΗ, το ανθρώπινο δυναμικό της συγκεκριμένης εταιρείας δεν έχει να αλλάξει σε τίποτα ως προς το καθεστώς στο οποίο εργάζεται ή ως προς τον αριθμό των εργαζομένων. Διότι έχει αποδειχθεί ότι είναι όσοι θα έπρεπε να υπάρχουν σε αυτή την εταιρεία με όλες τις ανάγκες που έχει πανελλαδικά. Αυτό θα είναι μέσα στο διαγωνισμό και στη συμφωνία μετόχων, ως είθισται και όπως γνωρίζετε.

Ούτως ή άλλως, όπως είπα και πριν, τα πάντα σε αυτή την αγορά είναι ρυθμιζόμενα, τόσο ως προς τις χρεώσεις του συστήματος όσο και ως προς τα επενδυτικά προγράμματα. Μάλιστα, εδώ θα ήθελα να πω ότι αν ο ρυθμιστής θεωρεί ότι πρέπει να γίνει κάποιο έργο, το οποίο δεν έχει συμπεριληφθεί στο δεκαετές πρόγραμμα, το επισημαίνει στο διαχειριστή και του ζητά να το συμπεριλάβει. Αυτό το οποίο σας λέω δεν είναι θεωρητικό, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί. Έγινε ήδη, φέτος, σε έργα στο δεκαετές του ΑΔΜΗΕ, όπως αυτό είναι σήμερα.

Η αποτίμηση της εταιρείας θα γίνει με βάση την έκθεση την οποία θα παρουσιάσουν οι οικονομικοί σύμβουλοι τους οποίους, προφανώς, θα προσλάβει η ΔΕΗ – η οποία θα κάνει το διαγωνισμό – . Τα πάγια και τα περιουσιακά στοιχεία του ΑΔΜΗΕ έχουν ήδη δοθεί στον ΑΔΜΗΕ – μετά το ν. 4001/2011 με την απόσχιση του κλάδου μεταφοράς – και είναι καταγεγραμμένα και πιστοποιημένα τόσο από τους ορκωτούς όσο και από τους οικονομικούς συμβούλους του ΑΔΜΗΕ. Οπότε, δεν είναι και πάρα πολύ δύσκολο να γίνει η αποτίμηση της σημερινής αξίας του ΑΔΜΗΕ.

Όσον αφορά την απόκτηση ευαίσθητων πληροφοριών από τους επενδυτές – είναι σύνηθες και ξεκάθαρο σε διεθνείς διαγωνισμούς – στο τελικό στάδιο των υποψηφίων που έχουν επιλεγεί δίνεται η δυνατότητα μέσα από τη διαδικασία του «due diligence» να λάβουν γνώση εμπιστευτικών πληροφοριών. Σε αυτή τη φάση υποχρεωτικά όλοι αυτοί οι υποψήφιοι επενδυτές υπογράφουν σύμβαση εμπιστευτικότητας με αυτόματη ρήτρα, καταρχήν αποζημίωσης, ενώ ειδικά στην παρ. 3 επιβάλλονται και πρόσθετες δεσμεύσεις για όσους αποκτήσουν ευαίσθητες πληροφορίες.

Όσον αφορά την παρ. 2 του άρθρου 2, για τις συμβάσεις που έχουν ήδη συναφθεί από το εθνικό σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αυτές θεωρούνται και είναι εμπορικά ευαίσθητες πληροφορίες, καθώς περιέχουν τεχνικές πληροφορίες των πελατών του ΑΔΜΗΕ που έχουν κάνει τις ανάλογες συμβάσεις. Όπως ξέρετε, έτσι λειτουργεί το σύστημα για τη μεταφορά του ηλεκτρικού ρεύματος Υψηλής Τάσης – το ίδιο γίνεται για τον ΔΕΔΔΗΕ κ.λπ. – Είναι ξεχωριστές οι συμβάσεις αυτές από τις συμβάσεις που έχουν με τη ΔΕΗ για την τιμή.
Σε αυτή την περίπτωση, καταρχήν – όπως είπα – θα υπάρχει η σύμβαση εμπιστευτικότητας. Η ΔΕΗ σε πρώτη φάση δεν θα λάβει γνώση, γιατί είναι ανταγωνίστρια. Έχουμε αυτό το οξύμωρο σχήμα εδώ, ότι έχουμε πελάτες του ΑΔΜΗΕ οι οποίοι είναι ανταγωνιστές της ΔΕΗ γιατί είναι ηλεκτροπαραγωγοί. Όμως, έχουμε κάνει την πρόβλεψη ότι, ακριβώς επειδή ενδέχεται να είναι μέρος της τελικής διαπραγμάτευσης κάποιες μεγάλες συμβάσεις μεγάλων καταναλωτών ενέργειας – που κυρίως είναι ηλεκτροπαραγωγοί βέβαια ή μεγάλες βιομηχανίες – θα πρέπει η ΔΕΗ τότε να λάβει γνώση, για να είναι σε καλύτερη θέση διαπραγμάτευσης, ενώ κανονικά αυτό απαγορεύεται για λόγους ανταγωνισμού μέσα στην ίδια αγορά, και να έχει την ίδια πληροφόρηση, που θεωρητικά και πρακτικά, από όσο ξέρω, δεν την έχει σήμερα, γιατί ο ΑΔΜΗΕ είναι διαχειριστής πλήρως ανεξάρτητος από τη ΔΕΗ.

Υπήρξε ένα ερώτημα την προηγούμενη φορά: Εάν υπάρξουν από τον πλειοψηφούντα επενδυτή, εισηγήσεις για αύξηση των χρεώσεων – με την έννοια να ζητηθεί από τη ΡΑΕ αύξηση των χρεώσεων – τι μπορεί να κάνει τότε η καταστατική μειοψηφία; Αυτό σε οποιαδήποτε περίπτωση είναι θέμα της ΡΑΕ. Είτε ένας μέτοχος έχει το 100% είτε το 51% είτε οτιδήποτε, η ΡΑΕ είναι αυτή που αποφασίζει εάν θα δώσει αύξηση. Αν δικαιολογείται δηλαδή βάση αιτιολογημένης έκθεσης – που πρέπει να καταθέσει ο διαχειριστής – για ποιους λόγους ζητά διαφορετικό ποσοστό, το λεγόμενο WACC, όρος στη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Θα πρέπει να αιτιολογηθεί πλήρως. Εάν υπάρχει αιτιολόγηση, τότε η ΡΑΕ θα λάβει υπόψη της την έκθεση και μπορεί είτε να δώσει ή να μη δώσει τίποτα. Άλλωστε, όπως σας είπα και την προηγούμενη φορά, αυτό έγινε πέρυσι. Ο ΑΔΜΗΕ υπέβαλε αίτημα αύξησης του ποσοστού με έκθεση – κατά τη γνώμη του ΑΔΜΗΕ – εμπεριστατωμένη, όμως, η ΡΑΕ αποφάσισε διαφορετικά, χαμηλότερα από αυτό που ζήτησε ο ΑΔΜΗΕ.

Όσον αφορά τα θέματα πολεοδομικού και χωροταξικού χαρακτήρα, ουσιαστικά αυτό που κάνουμε είναι τακτοποίηση όλων όσων έχουν γίνει τόσα χρόνια – όταν ήταν καθετοποιημένη η ΔΕΗ, αλλά και τώρα που υπάρχει ο ΑΔΜΗΕ – ώστε να συνεχίσει το καθεστώς αυτό, γιατί το ηλεκτρικό ρεύμα θεωρείται, όπως και το αέριο, κοινής ωφελείας, με σκοπό ο Διαχειριστής να έχει τη δυνατότητα – χωρίς φυσικά να παραλείπονται άδειες που χρειάζονται – να μπορεί να προχωρεί ώστε να εγκαταστήσει το συγκεκριμένο δίκτυο, αλλά και να καλυφθεί νομοθετικά ό,τι έχει κάνει ο ΑΔΜΗΕ και η ΔΕΗ μέχρι σήμερα.

Σε σχέση δε με το θέμα του μονοπωλίου – το οποίο συζητήσαμε την προηγούμενη φορά – , υπάρχουν χώρες που έχουν περισσότερες εταιρείες διαχείρισης δικτύων, ενώ σε χώρες όπως η δική μας, συνήθως είναι μια εταιρεία. Δεν έχει να κάνει με το αν είναι κρατικό ή ιδιωτικό το μονοπώλιο, γιατί υπάρχει ένας βασικός κανόνας που κατισχύει των υπολοίπων: Αυτός λέει ότι τα πάντα είναι ρυθμιζόμενα – είτε υπό κρατικό είτε υπό ιδιωτικό καθεστώς- άρα δεν αλλάζει τίποτα, θα ισχύουν και θα ισχύσουν, όπως σε κάθε χώρα της Ε.Ε., συγκεκριμένοι κανόνες και δεν υπάρχει καμία διαφορετική περίπτωση. Ακόμη και στην περίπτωση, την υποθετική, που θα μπορούσε να υπάρχει και άλλη εταιρεία – πιθανόν στο μέλλον, δεν το ξέρω – το ίδιο θα ίσχυε, οι κανόνες είναι οι ίδιοι, είτε είναι μία η εταιρεία, είτε δύο, είτε τρεις. Υπάρχουν αυτά τα παραδείγματα σε χώρες μέσα στην Ε.Ε. και ισχύουν τα ίδια ακριβώς. Καμία παρέκκλιση σε αυτά τα θέματα.

Όσον αφορά τα λιγνιτικά royalties, τα τέλη, που είπαμε ότι θα χρησιμοποιηθούν για να μην επιβαρυνθεί καθόλου το δημόσιο ή ο φορολογούμενος ως προς την αγορά του 34% από τη ΔΕΗ, αυτό είναι ούτως ή άλλως ένα λιγνιτικό τέλος που επιβάλλεται σήμερα, απλά θα αλλάξουμε τη μεθοδολογία, γιατί δεν είχε το εύρος που θα έπρεπε να έχει. Σήμερα είναι περίπου στα 3 ευρώ τη μεγαβατοώρα, που σημαίνει περίπου 77 εκατ. ευρώ το χρόνο, εκ των οποίων τα 48 εκατ. ευρώ πηγαίνουν στο ΛΑΓΗΕ και 28,5 εκατ. ευρώ στους ΟΤΑ. Αυτό που εμείς πρόκειται να θέσουμε – χωρίς να αλλάξει η βάση αυτή που υπάρχει – είναι ότι θα ισχύουν για όλους και όχι μόνο για κρατικά λιγνιτωρυχεία παραχωρημένα στη ΔΕΗ, αλλά και για ιδιωτικά, θα ισχύει δηλαδή για τους πάντες, όλους όσους κάνουν εξόρυξη, παραγωγή λιγνίτη. Ένα μέρος αυτών των τελών που αφορούν τη ΔΕΗ θα χρησιμοποιηθεί προς αποπληρωμή της αξίας του 34%. Συμψηφισμός δηλαδή και όχι χάρισμα, είναι κάτι που ισχύει σε πάρα πολλές χώρες για πάρα πολλά πράγματα.

Από την άλλη πλευρά, εδώ θα πρέπει να πούμε κάτι ξεκάθαρα. Επειδή κάποια στιγμή το άκουσα και ίσως είναι κάποια παρεξήγηση, δεν πωλούνται οι υποδομές. Ουσιαστικά πωλούνται μετοχές, η πλειοψηφία των μετοχών της εταιρείας που διαχειρίζεται και λειτουργεί στην αγορά ηλεκτρικού ρεύματος Υψηλής Τάσης. Για μας, είναι ξεκάθαρη επιλογή στρατηγικού χαρακτήρα ότι διατηρεί το Δημόσιο και όχι η ΔΕΗ την καταστατική μειοψηφία και μάλιστα, να θυμίσω, ότι με αυτόν τον τρόπο διατηρείται πλήρως ο δημόσιος έλεγχος. Δεν μπορεί να γίνει καμία ενέργεια, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της καταστατικής μειοψηφίας, η δε συμμετοχή στο Δ.Σ. της εταιρείας αυτής, σημαίνει φυσικά ότι το Δημόσιο έχει πλήρη γνώση αλλά και αποφασιστικό ρόλο μέσα στη λειτουργία της εταιρείας. Ο Πρωθυπουργός στις προγραμματικές του δηλώσεις, είχε πει επί λέξει «διατήρηση των δικτύων υπό δημόσιο έλεγχο». Αυτό ακριβώς κάναμε και στο ΔΕΣΦΑ, την παρόμοια εταιρεία του φυσικού αερίου.

Αυτό που έχουμε κάνει αυτή τη στιγμή με το 34% – ταυτόχρονα με τις δεσμεύσεις οι οποίες προστίθενται – είναι ότι, όπως είπα προηγουμένως, ο έλεγχος της συγκεκριμένης εταιρείας θα ασκείται, όπως και του ΔΕΣΦΑ, απευθείας από το δημόσιο και όχι μέσω τρίτου. Ειδικά σε αυτήν την περίπτωση όπου μιλάμε για μια εταιρεία, τη ΔΕΗ, στην οποία βεβαίως όλοι έχουμε τεράστια συμπάθεια και τη θέλουμε δυνατή, αλλά παράλληλα είναι εισηγμένη εταιρεία και είναι υποχρεωμένη να λαμβάνει και αποφάσεις, που πιθανόν να μην είναι πάντα το Δημόσιο σύμφωνο. Αυτό πλέον το κάνουμε, είναι απευθείας στον έλεγχο του ΑΔΜΗΕ η ίδια η Πολιτεία.

Για τα πάγια σας είπα προηγουμένως. Επίσης, είχε τεθεί το ερώτημα αν διασφαλίζεται η καθολική υπηρεσία. Σε αυτή την περίπτωση – όπως γίνεται μέχρι σήμερα και προβλέπεται από την Οδηγία και το ρυθμιστικό πλαίσιο – είναι συμβάσεις του ΔΕΔΔΗΕ, που θυμίζω είναι η εταιρεία που εξυπηρετεί τη Χαμηλή Τάση στο ηλεκτρικό ρεύμα πανελλαδικά, με τον ΑΔΜΗΕ, που αφορούν πανελλαδικά τη συντήρηση των υποσταθμών που βρίσκονται σε κοινή ιδιοκτησία και ταυτόχρονα, ξεκαθαρίζεται το θέμα μεταξύ τους, ώστε να είναι σύμφωνοι με την Ευρωπαϊκή Οδηγία.

Όσον αφορά δε στη ζώνη δουλείας που ειπώθηκε την προηγούμενη φορά, τα προνόμια δηλαδή ή δικαιώματα στις απαλλοτριώσεις ακινήτων, σε χρήση οδών, πλατειών, πεζοδρομίων, όλα αυτά, ουσιαστικά αυτό το οποίο γίνεται – πραγματικά, όχι απλώς στην ουσία ή στο πνεύμα του – είναι πως ό, τι συνέβαινε μέχρι σήμερα ισχύει και εφαρμόζεται.

Θα συνεχίσει να ισχύει το ίδιο καθεστώς, ό,τι δηλαδή γινόταν μέχρι σήμερα για την καθετοποιημένη Δ.Ε.Η. ή μετέπειτα επί ΑΔΜΗΕ, ώστε να μπορεί να αναπτύσσεται αυτό ακριβώς το έργο που αφορά όλους τους καταναλωτές. Δεν έχει καμία διαφοροποίηση, ό,τι ίσχυε θα ισχύει, αυτό επιβεβαιώνουμε.

Επίσης, ήθελα να πω το εξής και να κλείσω με αυτό, για εμάς είναι πάρα πολύ βασικό το γεγονός ότι αυτό το οποίο επιζητούμε είναι: ‘Εξορθολογισμός της αγοράς και ένας στρατηγικός εταίρος στον ΑΔΜΗΕ, ώστε να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε όλα αυτά τα έργα τα οποία έχουμε για το μέλλον. Και ταυτόχρονα με την ενίσχυση του θεσμικού ρόλου και της αποτελεσματικότητας της ΡΑΕ, να λειτουργήσει συνολικά η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε να φτάσουμε μετά το 2015 οπότε και θα ολοκληρωθεί όλη η αλλαγή με το ευρωπαϊκό μοντέλο της αγοράς αυτής με το αποτέλεσμα που όλοι επιθυμούμε. Έτσι όχι μόνο θα καλύπτονται όλες οι περιοχές της Ελλάδος αδιαλείπτως με ηλεκτρικό ρεύμα και με το μικρότερο ρίσκο για οποιεσδήποτε διακοπές, αλλά ταυτόχρονα το όφελος του καταναλωτή θα είναι σημαντικότατο.

Και θα είναι σημαντικότατο γιατί ακριβώς θα γίνουν τα έργα, θα λειτουργήσει προσθετικά η αγορά με τους νέους κανόνες που θα δημιουργήσουν νέες τιμές που θα είναι προς όφελος του καταναλωτή – ήδη υπάρχουν αλλαγές τέτοιου είδους, δεν θα μπω σε τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά ήδη έχει ανέβει η οριακή τιμή του συστήματος που έχει σημασία μεγάλη στα οικονομικά μεγέθη με τις αλλαγές που έγιναν – και όλα αυτά μαζί θα φέρουν το αποτέλεσμα για το καταναλωτή. Αυτό είναι το επιθυμούμενο και αυτό είναι στρατηγική επιλογή για να έχει όφελος ο καταναλωτής στο τέλος της ημέρας.

ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ) : Μπορεί να υπάρχουν διαφορές πολιτικών, ή πολιτικής φιλοσοφίας, ή θεώρησης των πραγμάτων, αλλά είναι καλό και θεμιτό νομίζω από όλους, να μην λέγονται πράγματα τα οποία δεν ισχύουν. Γι’ αυτό θα μου επιτρέψετε να πω, για κάποια στοιχεία που άκουσα και να κλείσω τη σημερινή συζήτηση.

Είπα το εγγυημένο κέρδος. Αυτό προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή Οδηγία, οποιοσδήποτε και να είναι ο ιδιοκτήτης. Δεν είναι κέρδος, είναι το ποσοστό απόσβεσης των επενδύσεων που συμπεριλαμβάνει το όποιο κέρδος μπορεί να έχει ο διαχειριστής. Δεν αφορά ιδιώτες, αλλά αφορά οποιονδήποτε. Είναι αρκετές οι χώρες, οι οποίες έχουν προχωρήσει σ’ αυτού του είδους τις κινήσεις για τους λόγους που ήδη ανέφερα στη πρωτολογία, που είναι κυρίως η δυνατότητα επενδύσεων.

Ειπώθηκε ότι έγιναν αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις στο Νότο, λόγω του ότι είχαν μνημόνιο. Μα, στην Ισπανία έγινε το 1999. Δεν γνωρίζω, η Ισπανία να είχε μνημόνιο το 1999. Στην Ιταλία – από τις καλύτερες και από τις πιο επιτυχημένες ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα – έγινε το 2004. Δεν υπήρχε μνημόνιο ούτε εκεί. Όσον αφορά δε την Ιρλανδία, ότι το πήρε πίσω, κάνετε ένα σοβαρό σφάλμα ή έχετε παραπληροφορηθεί επί του θέματος. Δεν υπήρξε ποτέ πλάνο. Δε δημοσιοποιήθηκε ποτέ. Υπήρξε σκέψη από το Υπουργείο, αλλά έκαναν λάθος σχεδιασμό.

Θα σας πω ποιος ήταν ο σχεδιασμός, γιατί είναι γνωστό, απλά δεν πήρε επίσημη μορφή, γι’ αυτό απέσυραν την οποιαδήποτε σκέψη τους και θα επανέλθουν. Ο σχεδιασμός, λοιπόν, ήταν ότι προγραμμάτιζαν να ιδιωτικοποιήσουν εταιρία, η οποία θα σχεδίαζε τα δίκτυα και η κρατική εταιρεία, που θα διατηρούσαν, με τα πάγια, θα τα πλήρωνε. Αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει. Προφανώς, το κατάλαβαν, έστω και την τελευταία στιγμή, και το απέσυραν, όχι ότι απέσυραν την ιδιωτικοποίηση. Ήταν εντελώς λάθος το πλάνο το οποίο είχαν.

Σχετικά με αυτό που ακούστηκε για το μπλακ άουτ του 2006. Το μπλακ άουτ του 2006, το οποίο έγινε όπως γνωρίζουμε σε πολλές χώρες στην κεντρική Ευρώπη, έγινε, λόγω έλλειψης συντονισμού των διαχειριστών μεταφοράς Υψηλής Τάσης, το οποίο και διαπιστώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το διόρθωσε το 2008, όταν ιδρύθηκε ο ENTSO-Ε, που είναι ο ευρωπαίος διαχειριστής, συντονιστής αυτών των συστημάτων. Το μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτό το μπλακ άουτ, το αντιμετώπισε συγκεκριμένη χώρα, που θα αναφέρω τώρα και ήταν η Γαλλία, όπου όλα ήταν υπό κρατικό έλεγχο. Δεν ισχύει, όπως αναφέρθηκε, ότι οι ιδιώτες έφεραν το πρόβλημα, διότι, όπως είπαμε, οι ιδιώτες υπόκεινται στους ίδιους κανόνες που υπόκεινται και οι άλλοι, δεν υπάρχει καμία διαφοροποίηση.

Επίσης, ειπώθηκε ότι το 8% θα γίνει 11%, 13%. Πού το είδατε αυτό; Ενίσταμαι πολύ έντονα σε αυτό, διότι ούτε υπάρχει – από το Υπουργείο δεν θα μπορούσε να υπάρχει, γιατί αυτό το αποφασίζει έτσι και αλλιώς η Ρ.Α.Ε. – ούτε έχει ειπωθεί από την Ρ.Α.Ε. τέτοιο πράγμα.
Με την ίδια έννοια και εγώ σας λέω ότι δεν θα γίνει ή θα γίνει ελάχιστο. Εσείς θα μου πείτε; Ότι λέω λόγια του αέρα, όπως μου λέγατε και προχθές, που μου λέγατε ότι δεν υπάρχει το δεκαετές πλάνο; Δυστυχώς, υπάρχει από την ευρωπαϊκή οδηγία και εφαρμόζεται.

Ειπώθηκε, επίσης, ότι ο ΑΔΜΗΕ μπορεί να κάνει ΣΔΙΤ με ιδιώτες κ.λπ.. Όχι, δεν μπορεί, δεν το επιτρέπει ο νόμος, ούτε η οδηγία. Θέλει ειδική ρύθμιση, μέσω Υπουργείου Οικονομικών και δεν έχει να κάνει με τον ΑΔΜΗΕ, γιατί είναι διαχειριστής. Αυτά τα πράγματα δεν ισχύουν.

Δεύτερον, είπατε ότι έχουν εξασφαλιστεί οι χρηματοδοτήσεις για το δεκαετές πλάνο. Το δεκαετές πλάνο, όπως το κάθε πλάνο, κάνει πρόβλεψη και λέει, πού μπορώ να αποταθώ για να βρω τα χρήματα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο, είναι τελείως διαφορετικά πράγματα.
Όσον αφορά τις Κυκλάδες, λέμε, τόσο τοις εκατό το ΕΣΠΑ, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ίδια κεφάλαια. Ίδια κεφάλαια, ποιος είναι; Η ΔΕΗ. Η ΔΕΗ χρηματοδοτεί. Την ΔΕΗ ποιος την πληρώνει; Δεν είναι μόνη της η ΔΕΗ στην κοινωνία, ο έλληνας φορολογούμενος την πληρώνει. Όταν η ΔΕΗ κάνει αυτές τις επενδύσεις, ή όποιος τις κάνει στο χώρο της ηλεκτρικής ενέργειας, αυτό μεταφέρεται στα τιμολόγια. Μην έχουμε την εντύπωση, ότι, εάν θα είναι ο ιδιώτης, θα πληρώσουμε, δεν είναι ο ιδιώτης, δεν πληρώνουμε. Σαφώς και πληρώνουμε όλοι σε κάθε περίπτωση.

Η διαφορά είναι, ότι ένας σοβαρός – και αυτό έχει σημασία – επενδυτής, μπορεί πολύ πιο εύκολα να βρει τα κεφάλαια που χρειάζονται – ή τα έχει ή μπορεί και να τα βρει – και αυτή είναι η ουσία. Το γεγονός ότι υποχρεούται να κάνει το δεκαετές πλάνο δεν χωράει αμφισβήτηση. Είναι, όχι απλά θέμα Ρ.Α.Ε. – σας το είπα και στην πρωτολογία μου. Ο ACER έχει τα πλάνα, τα ελέγχει, δεν υπάρχει συζήτηση επ’ αυτού, και το θέμα των Κυκλάδων και το θέμα της Κρήτης και όποιο άλλο πλάνο ή έργο θέλουμε.

Όσο δε για την Πελοπόννησο, είναι θέμα τεχνικό. Εγώ δεν μπαίνω σε αυτό, εάν θα πάει Πελοπόννησο ή Αττική. Το μελετούν, είναι τεχνικό, υπάρχει ζήτημα, προφανώς μοιάζει πολύ πιο λογικό να πάει στην Πελοπόννησο. Δεν έχω καμία αντίρρηση, δεν τίθεται θέμα, εγώ δεν κάνω τον ειδικό τεχνικό σε αυτό το ζήτημα. Όπως ξέρετε, γίνεται η προμελέτη, όπου εξετάζονται και οι δύο περιπτώσεις. Εγώ, δεν ξέρω να έχει αποκλειστεί η Πελοπόννησος και το λέω ευθέως. Εγώ, γνωρίζω ότι εξετάζονται τεχνικά, λόγω της θάλασσας και του πυθμένα προς Πελοπόννησο και προς Αττική, όμως εξετάζονται και οι δύο περιπτώσεις. Αυτό γνωρίζω, αυτή είναι η προμελέτη, η οποία τρέχει.

Ειπώθηκε ότι έπρεπε να είναι εδώ ο κ. Ζερβός. Θα μου επιτρέψετε να πω, δεν το σχολίασα σε τόσες συνεδριάσεις, όχι δεν έπρεπε να είναι ο κ. Ζερβός. Ο κ. Ζερβός διορίζεται από την Κυβέρνηση, η ελληνική πολιτεία είναι ο μέτοχος και αυτός που αποφασίζει. Δεν το λέω για τον κ. Ζερβό, μιλώ με κάθε σεβασμό προς το πρόσωπό του, αλλά δεν αφορά τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Δ.Ε.Η. η απόφαση του μετόχου. Δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Εμείς, ζητούσαμε να είναι ή να πάρει θέση ο κ. Ζερβός, γιατί δημόσια έχει δηλώσει, ότι, εάν μειωθεί το μετοχικό ποσοστό….
ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Π.Ε.Κ.Α.): Αυτό, είναι προσωπικό του θέμα, κ. Αλεξόπουλε,

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Με αυτή την έννοια το λέμε.
ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Π.Ε.Κ.Α.): Νομίζω ότι έχουμε ξανασυζητήσει ότι είναι προσωπικό θέμα, αλλά το τι θα κάνει μια εταιρεία, όπου το κράτος έχει τη διαχείριση, γιατί έχει την πλειοψηφία, είναι απόφαση του δημόσιου, δεν είναι κανενός άλλου.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ (Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ): Δεν λέμε να αντιδικήσει μαζί σας.
ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Π.Ε.Κ.Α.): Όχι, δεν το λέω με αυτή την έννοια, μην με παρεξηγήσετε. Και να συμφωνεί, δεν έχει καμία δουλειά. Είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί, δεν πέφτει λόγος του όποιου ιθύνοντος θεσμού κάποιας εταιρείας, στο τι θα κάνει το κράτος. Αυτό είναι ξεκάθαρο σε μένα.

Το μοντέλο αυτό ιδιωτικοποίησης, το οποίο συζητάμε σήμερα, ανακοινώθηκε στις 15/5/2013. Το λέω, για την αναφορά της εισηγήτριας της Δημοκρατικής Αριστεράς, ότι έγινε μετά την τρικομματική, αφού έφυγε η Δημοκρατική Αριστερά. Στις 15/5/2013, δεν είχε αλλάξει κάτι, βάσει των ημερομηνιών, και μάλιστα είχε γίνει και συζήτηση στο γραφείο μου γι’ αυτό το θέμα.

Όσον αφορά την κοινωνική πολιτική της πολιτείας, το οποίο είναι σοβαρό θέμα, έχει μεγάλη σημασία και αναφέρθηκαν θέματα σε σχέση με το κοινωνικό τιμολόγιο ή άλλα. Αυτό δεν έχει να κάνει με το ότι η ΔΕΗ είναι κρατική, γιατί απαγορεύεται από την Ε.Ε.. Είναι κοινωνική πολιτική που αφορά όλους τους προμηθευτές. Εάν, εδώ σε μας, αυτή τη στιγμή, είναι μόνο ένας, αυτό είναι τυχαίο γεγονός και έτσι το ξεπερνούμε. Είναι ξεκάθαρο ότι, όταν η Κυβέρνηση αποφασίζει ότι, θα κάνω αυτή την κοινωνική τιμολογιακή πολιτική, αφορά όλους τους προμηθευτές, όχι μόνο τη ΔΕΗ. Γι’ αυτό, και αν προσέξετε, όλες οι αποφάσεις, και οι δικές μας και της ΡΑΕ, λένε, «προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας», δεν λέει πουθενά ΔΕΗ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και για το μέλλον.

Επίσης, ειπώθηκε ότι θα είναι ανεξέλεγκτος ο ιδιώτης. Δεν είναι θέμα ιδιώτη. Και σήμερα η Βουλή μπορεί να καλέσει τον ΑΔΜΗΕ, γιατί είναι διαχειριστής, είναι θεσμικό όργανο, είναι ανεξάρτητο θέμα, δεν είναι μια ιδιωτική εταιρεία. Αύριο, εάν έχει την πλειοψηφία ένας ιδιώτης, δεν σημαίνει ότι έγινε ιδιωτική εταιρεία. Είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος, Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ (Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ): Υπό τον έλεγχο του ιδιώτη.
ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Π.Ε.Κ.Α.): Υπό το μάνατζμεντ, υπό τη διοίκηση. Πλειοψηφία σημαίνει ότι έχεις και τη διοίκηση.
Αυτή είναι η διαφορά της πλειοψηφίας, αλλά από κει και πέρα οι κανόνες είναι ίδιοι, δεν έχουν καμία αλλαγή. Αν η Βουλή θέλει αύριο η συγκεκριμένη Επιτροπή – που είναι και η αρμόδια – να καλέσει τον ΑΔΜΗΕ για την εφαρμογή του δεκαετούς, για πληροφόρηση για τις Κυκλάδες, την Κρήτη ή οτιδήποτε, βεβαίως και μπορεί να το κάνει. Δεν αλλάζει τίποτα.

Οι επενδύσεις που γίνονται διεθνώς δεν είπα ότι δεν θα έχουν κέρδος και καλώς θα έχει. Πρέπει να καταλάβετε το σύνολο της αγοράς ενέργειας και των συστημάτων μεταφοράς και επιπλέον να λάβετε υπόψη την ενοποίηση της εσωτερικής αγοράς. Αυτό θα δημιουργήσει μεγάλες συνέργειες των συστημάτων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Δεύτερον, το γεγονός ότι η απόδοση του κεφαλαίου είναι σταθερή και αποφασίζεται από την Ρυθμιστική Αρχή της κάθε χώρας, αυτό είναι επειδή οι επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα είναι μακροπρόθεσμες, δεν είναι βραχυπρόθεσμες, είναι ετών – και το δεκαετές είναι λίγο, αν θέλετε – και επιπλέον όπως έχετε δει ακόμη και τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μιλάνε για εικοσαετία τουλάχιστον, σε οποιοδήποτε θέμα της ενέργειας. Οι αποδόσεις αυτού του είδους είναι πάρα πολύ σημαντικές.

Σήμερα στο εξωτερικό, στην Ευρώπη, στη διεθνή αγορά οι αποδόσεις κεφαλαίων είναι πάρα πολύ χαμηλές. Βεβαίως το να επενδύσουν, όπως έκαναν και στην Πορτογαλία πρόσφατα μεγάλες εταιρείες, το να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους εκεί, βοηθώντας την ανάπτυξη βεβαίως αυτών των δικτύων και έχοντας αποδόσεις του 10%, είναι τρεις φορές πάνω από την απόδοση που θα έπαιρναν σε οποιαδήποτε τράπεζα. Γι’ αυτό γίνονται αυτά. Γι’ αυτό το λόγο σε πολλές χώρες – στην Ευρώπη μέχρι σήμερα έχει γίνει ελάχιστα – αλλά και στην Αμερική και στην Αγγλία έχει γίνει, έχουν επενδύσει funds γιατί ακριβώς έχουν αυτή τη δυνατότητα. Τοποθετούν μεγάλα κεφάλαια και έχουν αυτή την απόδοση η οποία είναι μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη και με χαμηλό ρίσκο.

Αυτή είναι επιλογή της Ε.Ε., δεν είναι επιλογή δική μας, άλλο αν συμφωνώ ή κάποιοι από εμάς συμφωνούμε, είναι μια επιλογή της Ε.Ε. για την ανάπτυξη και επέκταση των δικτύων αυτού του είδους γιατί είναι μεγάλες επενδύσεις. Το ίδιο γίνεται και για τους αγωγούς, το ίδιο και για τους σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου. Γι’ αυτό το λόγο γίνεται, γιατί είναι μεγάλα τα ποσά τα οποία απαιτούνται. Γι’ αυτό το έκανε η Ε.Ε., πολύ σωστά σκεπτόμενη, αν θέλετε την προσωπική μου άποψη. Αυτό ισχύει σε όλη την Ευρώπη. Αυτό που ανέφερα μόλις τώρα ισχύει σε όλη την Ευρώπη και δεν ισχύει μόνο στην Ελλάδα, είναι από την Ευρωπαϊκή Οδηγία και ισχύει για δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας κυρίως Υψηλής Τάσης, – γιατί εκεί είναι τα μεγάλα κόστη – καθώς και για αγωγούς και σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου. Αυτή είναι μια κεντρική στρατηγική επιλογή της Ε.Ε. για να βοηθήσει τις επενδύσεις. Γι’ αυτό το λόγο γίνεται και γι’ αυτό γίνεται και σε εμάς. Έχουμε εναρμονιστεί και για αυτό το ακολουθούμε σε αυτό το πλαίσιο. Ευχαριστώ πολύ και τα υπόλοιπα θα τα πούμε στην Ολομέλεια.