1. Home
  2. Θεσμικοί
  3. φορείς
  4. Η ομιλία του ΥΠΕΚΑ στη Βουλή για τη Μικρή ΔΕΗ
Η ομιλία του ΥΠΕΚΑ στη Βουλή για τη Μικρή ΔΕΗ

Η ομιλία του ΥΠΕΚΑ στη Βουλή για τη Μικρή ΔΕΗ

0

Ομιλία του υπουργού ΠΕΚΑ, Γιάννη Μανιάτη, στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του σχεδίου νόμου «Δημιουργία Νέας Καθετοποιημένης Εταιρίας Ηλεκτρικής Ενέργειας».


maniatis mikros deisΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ (Υπουργός ΠΕΚΑ): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα είναι ένα από τα σημαντικότερα νομοσχέδια. Είναι ένα από τα σημαντικότερα νομοσχέδια του τελευταίου διαστήματος. Είναι ένα νομοσχέδιο, το οποίο απαιτεί καθαρές πολιτικές τοποθετήσεις και ακόμα πιο ξεκάθαρες ιδεολογικές προσεγγίσεις, προκειμένου να απαντηθεί το ερώτημα, αν αυτή η παρέμβαση είναι προοδευτική ή συντηρητική. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο απαιτεί, επίσης, απόλυτη σαφήνεια, αν επιχειρησιακά βοηθά ή όχι τη ΔΕΗ. Απαιτεί, τέλος, μία προσέγγιση καθαρά κοινωνική, κατά πόσο δηλαδή η συγκεκριμένη παρέμβαση βοηθά την κοινωνία και ιδιαίτερα τα ασθενέστερα, κοινωνικά και οικονομικά, στρώματα.


Ξεκινώντας, θα επιδιώξω να δώσω τη μεγάλη εικόνα του θέματος. Έχω ομαδοποιήσει τα ζητήματα και τα ερωτήματα που απασχολούν το δημόσιο διάλογο σε δέκα κατηγορίες. Θα σας αναφέρω, λοιπόν, τα δέκα θέματα.


Πρώτο ερώτημα: Υπάρχει, άραγε, ευρωπαϊκή στρατηγική για την ενέργεια και μέσα σ’ αυτήν είναι ξεκάθαρη η ελληνική ενεργειακή στρατηγική, ώστε αυτό το οποίο νομοθετούμε σήμερα να είναι ενταγμένο σε μία συνολική προσέγγιση;


Δεύτερο ερώτημα: Μήπως, άραγε, ξεπουλιέται εθνικός πλούτος και εμείς κάνουμε κάτι που πολύ λίγες χώρες έχουν κάνει στο παρελθόν;


Τρίτο ερώτημα: Μήπως με αυτό που νομοθετούμε θα αυξηθούν οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος στα νοικοκυριά;


Τέταρτο ερώτημα: Μήπως με αυτό που κάνουμε θα αυξηθεί το ηλεκτρικό ρεύμα στη βιομηχανία και άρα θα έχουμε απολύσεις εργαζομένων και αύξηση της ανεργίας;


Πέμπτο ερώτημα: Με αυτά που γίνονται, μήπως ουσιαστικά ερχόμαστε πίσω από τους δανειστές και ξεπουλάμε μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, ενώ πρόκειται μόνο για μία κίνηση, με την οποία θα αποπληρώσουμε το χρέος έναντι των δανειστών μας;


Έκτο ερώτημα: Μήπως όλα αυτά θα χτυπήσουν το σκληρό πυρήνα της πολιτικής για την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας και θα υποστούν ζημιές τα κοινωνικά και οικονομικά ασθενέστερα νοικοκυριά και κυρίως αυτά που εξυπηρετούνται από το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο, δηλαδή οι ευπαθείς οικογένειες;


Έβδομο ερώτημα: Οι τοπικές κοινωνίες, εκεί όπου υπάρχουν λιγνιτικές ή υδροηλεκτρικές μονάδες που θα μεταβιβαστούν στον ιδιώτη, μήπως θα δουν να χειροτερεύει η ζωή τους;


Όγδοο ερώτημα: Αυτό το οποίο έχει διαμορφωθεί ως ένα μείγμα λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων, μήπως είναι το «φιλέτο», η «καλή» ΔΕΗ, και έχουμε πάρει όλα τα καλά εργοστάσια και φράγματα και έχουμε αφήσει πίσω στη “μεγάλη ΔΕΗ”, στο υπόλοιπο 70%, που είναι ό,τι χειρότερο;


Ένατο ερώτημα: Μήπως με αυτήν την παρέμβαση καταπατούνται τα δικαιώματα των εργαζομένων και πάμε «εργασιακό Μεσαίωνα»;


Δέκατο ερώτημα: Με αυτήν την παρέμβαση που γίνεται, υπάρχει περίπτωση να είναι σε δυσμενέστερη θέση η ΔΕΗ ή μήπως περάσει σε ευμενέστερη και ουσιαστικά απελευθερώνεται από δεσμεύσεις που ακόμα και σήμερα έχει;


Ξεκινώ με το πρώτο ερώτημα, αν υπάρχει ευρωπαϊκή ενεργειακή στρατηγική και μέσα σε αυτήν εθνική, ώστε να δούμε πώς εντάσσεται η συγκεκριμένη παρέμβαση για τη «μικρή ΔΕΗ»; Ποιο είναι το μεγάλο θέμα που απασχολεί την Ευρώπη σήμερα; Το μεγάλο θέμα που απασχόλησε τα τελευταία δύο Συμβούλια Κορυφής, όλα τα Συμβούλια Υπουργών Ενέργειας και Περιβάλλοντος, όλο το δημόσιο διάλογο στην Ευρώπη και ασφαλώς το Ευρωκοινοβούλιο, είναι το πώς η Ευρώπη θα βαδίσει με την ολοκλήρωση των δράσεων ενόψει του 2020 προς το 2030 στα κομβικά ζητήματα Κλιματική Αλλαγή και Ενέργεια, προκειμένου να έχουμε αποτροπή των δυσμενών επιπτώσεων σε βάρος του περιβάλλοντος και ταυτόχρονα φθηνή ηλεκτρική ενέργεια για τα νοικοκυριά και τις βιομηχανίες.


Ποια είναι η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αντιμετώπιση του προβλήματος; Η πρόταση της Επιτροπής έχει τρία σκέλη. Το πρώτο σκέλος μιλά για 40% μείωση των εκπομπών ρύπων του θερμοκηπίου. Το δεύτερο σκέλος μιλά για ποσοστό 27% εισαγωγή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο ενεργειακό ισοζύγιο των 28 κρατών-μελών. Το τρίτο σκέλος λέει ότι θα δούμε από Σεπτέμβριο, Οκτώβριο και μετά, τι θα κάνουμε με την εξοικονόμηση ενέργειας.


Το θέμα, λοιπόν, που απασχολεί τα 500 εκ. των Ευρωπαίων πολιτών και τις 28 κυβερνήσεις των κρατών-μελών είναι ένα: πώς θα συνδυάσουμε την αποτροπή των δυσμενών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής με φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα για τα νοικοκυριά και με φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα για τη βιομηχανία. Πώς προσπαθεί να το επιλύσει αυτό η Ευρώπη; Η στρατηγική της στηρίζεται πάνω σε τρεις πυλώνες.


Ο πρώτος πυλώνας είναι η απεξάρτηση από τρίτες χώρες, από τις οποίες κάνει εισαγωγή πρώτων υλών, δηλαδή πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η πατρίδα μας έχει ξεκινήσει μία πολύ σοβαρή προσπάθεια τα τελευταία χρόνια, για να ανακαλύψει και να αξιοποιήσει τα εθνικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Δεν θα αναφερθώ σε αυτό περισσότερο.


Ο δεύτερος πυλώνας της ενεργειακής στρατηγικής της Ευρώπης είναι η ενίσχυση των ενεργειακών υποδομών, ώστε να εξυπηρετούνται καλύτερα οι πολίτες στα κράτη-μέλη. Η Ελλάδα παίζει ρόλο σε αυτό; Ναι, παίζει. Μάλιστα, για πρώτη φορά παίζει τόσο σημαντικό ρόλο. Η απόδειξη είναι ότι, για πρώτη φορά, η Ελλάδα έχει εντάξει στα ευρωπαϊκά Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος 12 μεγάλες επενδύσεις συνολικού προϋπολογισμού πάνω από 7,5 δισ. ευρώ. Είναι ο αγωγός ΤΑΡ που μεταφέρει φυσικό αέριο από Κασπία μέσω Ελλάδας προς Ιταλία, ο αγωγός IGB που συνδέει το δίκτυο φυσικού αερίου της Ελλάδας με τη Βουλγαρία και με δυνατότητα αντίστροφης ροής, ώστε η χώρα να γίνει ενεργειακός κόμβος νοτιοανατολικής Ευρώπης, ο αγωγός EAST MED που συνδέει τα κοιτάσματα της Κύπρου με Κρήτη και ηπειρωτική Ελλάδα, η υπόγεια αποθήκη φυσικού αερίου ενός δισ. κυβικών μέτρων στη νότια Καβάλα, οι δύο μονάδες πλωτών LNG στη Βόρεια Ελλάδα, το ηλεκτρικό καλώδιο Ισραήλ-Ελλάδας. Όλα αυτά δεν είναι «θα», αλλά είναι προτάσεις ενταγμένες στα ευρωπαϊκά Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος, με προτεραιότητα χρηματοδοτήσεων από τις ευρωπαϊκές τράπεζες.


Ο τρίτος πυλώνας της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την ενέργεια είναι αυτό που συζητούμε τώρα, δηλαδή η απελευθέρωση των αγορών ενέργειας.


Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο που περιέγραψα, η Ελλάδα έχει να πει κάτι; Απαντώ. Η εθνική ενεργειακή στρατηγική έχει πέντε βασικές κατευθύνσεις:
Πρώτον, βασική κατεύθυνση έχει τη μείωση κατά 40% των εκπομπών αερίων ρύπων του θερμοκηπίου μέχρι το 2030.


Δεύτερον, κατεύθυνσή της αποτελεί η εισαγωγή πάνω από 27%, δηλαδή 30% για την Ελλάδα, των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας.


Τρίτον, 100% ηλεκτρική διασύνδεση με ηλεκτρικό καλώδιο όλων των νησιωτικών συμπλεγμάτων της χώρας έως το αργότερο το 2019. Tελευταία θα είναι η Κρήτη με τα περίπου 800 εκ. που απαιτεί. Ήδη, υλοποιείται η πρώτη φάση των 240 εκ. για ηλεκτρική διασύνδεση ενός μεγάλου μέρους των Κυκλάδων με το ηπειρωτικό σύστημα.


Τέταρτη στρατηγική επιλογή της χώρας, 100% έξυπνοι μετρητές σε όλα τα σπίτια, ώστε να μειωθεί κατά περίπου 10% με 15% η κατανάλωση, με δεδομένο ότι ο καταναλωτής θα μπορεί να παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο την ημερήσια κατανάλωσή του και άρα να κάνει εξοικονόμηση ενέργειας.


Πέμπτος στόχος είναι η εξοικονόμηση ενέργειας πάνω από 30%. Με άλλα λόγια στον κτιριακό τομέα της Ελλάδας, που είναι ο πιο σπάταλος της Ευρώπης, επενδύουμε τώρα από το ΕΣΠΑ περίπου 800 εκ. ευρώ για ενεργειακή αναβάθμιση 65.000 κατοικιών. Ήδη, έχουμε προτείνει και θα υιοθετηθεί από την Κυβέρνηση, στο νέο ΕΣΠΑ να έχουμε 700 εκατομμύρια για νέες κατοικίες, 200 εκατομμύρια για ενεργειακή αναβάθμιση επαγγελματικών κτιρίων, 250 εκατομμύρια για ενεργειακή αναβάθμιση δημοσίων κτιρίων.


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα καταθέσω στα Πρακτικά μια επιστολή για τα θέματα εξοικονόμησης ενέργειας που για εμάς αποτελεί κορυφαία αναπτυξιακή πρωτοβουλία για το σύνολο των δράσεων της εθνικής οικονομίας. Είναι κοινή επιστολή που στείλαμε επτά Υπουργοί Ενέργειας των κρατών-μελών της ΕΕ προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής Barroso, τον Επίτροπο Ενέργειας Oettinger και την Επίτροπο για το Κλίμα Hedegaard, ζητώντας ο στόχος εξοικονόμησης ενέργειας να είναι υποχρεωτικός και όχι προαιρετικός, όπως δυστυχώς ακόμα και σήμερα, για όλα τα κράτη-μέλη. Την επιστολή υπογράφουν ο Sigmar Gabriel, Αντικαγκελάριος, Υπουργός Οικονομικών και Ενέργειας της Γερμανίας, ο ομιλών Υπουργός της Ελλάδας, ο Υπουργός της Δανίας, ο Υπουργός και Αναπληρωτής Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, Λουξεμβούργο και Βέλγιο. Το καταθέτω για τα Πρακτικά.


Ας έρθουμε τώρα στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον την αδυναμία τεκμηρίωσης κυρίως εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και μια απίστευτα επιθετική ρητορική που προσλαμβάνει πολλές φορές, όπως είπα και στην Επιτροπή, εμφυλιοπολεμικά χαρακτηριστικά. Δεν είμαστε σε εμφύλιο! Μπορεί να έχουμε πολιτικές ή ιδεολογικές διαφωνίες, αλλά φαντάζομαι ότι όλοι συμφωνούμε, ότι πλην του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής, πως έχουμε κοινούς στόχους. Εάν δεν συμφωνούμε, τότε κάποιοι να βγουν να πουν ότι η χώρα δεν είναι σε περίοδο ειρήνης.


Επειδή, λοιπόν, είμαστε σε περίοδο ειρήνης και ο πολιτικός διάλογος οφείλει να γίνεται με ηρεμία και τεκμηρίωση, ομολογώ ότι δεν αντιλαμβάνομαι το επιχείρημα ότι η Κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα στο Θερινό Τμήμα να περάσει ένα νομοσχέδιο. Μπορείτε να μου πείτε ποιο νομοσχέδιο θεωρείτε ότι έχει το δικαίωμα η Κυβέρνηση με τη δεδηλωμένη να περάσει; Ένα να μου πείτε. Δεν θα βρείτε κανένα. Ερχόμαστε τώρα στον τακτικισμό, το δημοψήφισμα. Αφού δεν έχουμε τεκμηρίωση, ας περάσουμε σε μια κίνηση καθαρά τακτικής, προκειμένου να ξεφύγουμε από το θέμα που είναι η συζήτηση τώρα εδώ επί της “μικρής ΔΕΗ”. Γιατί αυτό είναι που πρέπει να κουβεντιάσουμε. Και συζητούμε ενόψει ουσιαστικά της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.


Ας περάσουμε στο δεύτερο ερώτημα: Ξεπουλιέται ο εθνικός πλούτος; Τι έχουν κάνει άλλες χώρες; Θα καταθέσω για τα Πρακτικά της Βουλής ένα διάγραμμα. Θα αναγνώσω όμως για τους συναδέλφους, ποιες χώρες έχουν μία επικρατούσα μονάδα, ποιες δύο, τρεις και ποιες χώρες έχουν έως και οκτώ: Ποιες χώρες από τα 28 κράτη-μέλη είναι στην ίδια κατάσταση με την Ελλάδα με την επικρατούσα ΔΕΗ; Είναι η Μάλτα, η Λετονία, η Κύπρος, η Γαλλία, η Ελλάδα, η Εσθονία. Ποιες χώρες έχουν δύο ή τρεις επιχειρήσεις πάνω από 5%; Έχουν η Ιταλία, η Τσεχία, η Φιλανδία, η Σουηδία, η Ολλανδία, η Λιθουανία. Ποιες χώρες έχουν τέσσερις εταιρείες; Έχουν το Βέλγιο, η Γερμανία, η Πορτογαλία, το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία. Ποιες χώρες έχουν πέντε εταιρείες; Έχουν η Ισπανία, η Σλοβακία, η Ρουμανία. Ποιες χώρες έχουν έξι εταιρείες; Έχουν η Ουγγαρία, η Βουλγαρία, η Αυστρία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Πολωνία. Ποια χώρα έχει οκτώ εταιρείες; Η Σλοβενία. Πρόκειται για στοιχεία της EUROSTAT 2012. Το καταθέτω για τα Πρακτικά.


Και έρχομαι σε αυτό που έχει συζητηθεί, ο περίφημος νόμος για την αποκρατικοποίηση της ENEL το 1999. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ας δούμε τι έκανε η Ιταλία το 1999. Είναι νόμος Μπερσάνι, στις 16 Μαρτίου 1999, Υπουργού της Ιταλίας. Ο Πιέρ Λουίντζι Μπερσάνι με Πρωθυπουργό τον Μάσιμο Ντ Αλέμα, τον πρώτο πρώην κομμουνιστή που έγινε πρωθυπουργός σε χώρα του ΝΑΤΟ, επικεφαλής της κεντροαριστεράς της ΕΛΙΑΣ.


Τι αποφάσισε το Μάρτιο του 1999 η κεντροαριστερή Κυβέρνηση της Ιταλίας; Αποφάσισαν να αποκόψουν το 30% της τότε κρατικής ENEL, το ανάλογο της σημερινής ΔΕΗ, προκειμένου να της δώσουν ρευστότητα και να της δώσουν τη δυνατότητα να επεκταθεί σε άλλες χώρες. Σήμερα, μετά από 15 χρόνια, η εναπομείνασα ENEL έχει τετραπλάσια κέρδη σε σχέση με το 1998 και δραστηριοποιείται σε 40 χώρες. Kαι τίθεται το κορυφαίο ερώτημα: Εμείς δεν θέλουμε η δική μας ΔΕΗ αντί να είναι μια εσωστρεφής εταιρεία, επικεντρωμένη μόνο στην ελληνική πραγματικότητα, να ανοίξει τα φτερά της στις γειτονικές χώρες, στα Βαλκάνια; Γιατί δεν βλέπουμε πώς το κατάφεραν αυτό οι γειτονικές χώρες;


Έρχομαι στο τρίτο ερώτημα: Μήπως θα αυξηθεί η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος στα νοικοκυριά με αυτό που κάνουμε; Θα καταθέσω άλλο διάγραμμα με στοιχεία από τη EUROSTAT 2012 για τις 28 χώρες τα τελευταία πέντε χρόνια: Μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, μέσος όρος μείωσης στα 28 κράτη-μέλη για τα νοικοκυριά 4%. Το καταθέτω για τα Πρακτικά.


Τέταρτο ερώτημα: Μήπως άραγε με αυτό που κάνουμε θα αυξηθεί η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος στη βιομηχανία; Γνωρίζουμε πολύ καλά το δημόσιο διάλογο που γίνεται και στη χώρα μας, γιατί κλείνουν βιομηχανίες εξαιτίας του ενεργειακού κόστους ή και απολύουν εργαζόμενους. Καταθέτω για τα Πρακτικά άλλο διάγραμμα με επίσημα στοιχεία της EUROSTAT τα τελευταία πέντε χρόνια στα 28 κράτη-μέλη: Μείωση των τιμών βιομηχανικού ρεύματος κατά 10% στις απελευθερωμένες αγορές. Το καταθέτω για τα Πρακτικά.


Έρχομαι στο πέμπτο ερώτημα: Μήπως άραγε ξεπουλάμε στους δανειστές μας, μέσω ΤΑΙΠΕΔ, εθνικό πλούτο; Τι γίνεται με αυτό; Λοιπόν, για να δούμε τι γίνεται, ποια είναι η διαδικασία που προτείνουμε στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Πρώτον, το ΤΑΙΠΕΔ και η Κυβέρνηση δεν θα έχουν να κάνουν απολύτως τίποτε με τη “μικρή ΔΕΗ”. Απολύτως τίποτε. Το ΤΑΙΠΕΔ δεν θα ακουμπήσει τη “μικρή ΔΕΗ”. Ποιος θα κάνει το διαγωνισμό; Το διαγωνισμό θα τον κάνει η ΔΕΗ, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ με τη συμμετοχή των εκπροσώπων όλων των μετόχων και ασφαλώς με τη συμμετοχή των εκπροσώπων και των εργαζομένων. Μήπως δεν εμπιστευόμαστε το Διοικητικό Συμβούλιο της σημερινής ΔΕΗ; Όποιος δεν το εμπιστεύεται να μας το πει.
Ωραία, θα τον κάνει η ΔΕΗ. Τα λεφτά πού θα πάνε; Μήπως θα πάνε στο ΤΑΙΠΕΔ και στον κρατικό προϋπολογισμό; Τα έσοδα όλα θα πάνε μόνο στο ταμείο της ΔΕΗ. Και θα πάνε μόνο για επενδύσεις αναβάθμισης των υποδομών της ΔΕΗ. Και άρα, θα ξέρουμε ότι αυτή η τιμή θα είναι μία λογική τιμή; Υπάρχει και η επόμενη διασφάλιση, διότι το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ θα επιλέξει έναν παγκοσμίου κύρους ανεξάρτητο εκτιμητή, ο οποίος θα δώσει στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ – και άρα θα ξέρουμε και εμείς – την εύλογη τιμή.


Μήπως όμως, όλα αυτά από πίσω κρύβουν κάτι; Υπάρχει και τέταρτη διασφάλιση. Οι προδιαγραφές του διαγωνισμού δεν θα αποφασιστούν από την Κυβέρνηση ή το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ, αλλά θα έρθουν, θα συζητηθούν, θα υποστούν κριτική και θα βελτιωθούν στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής. Οι προδιαγραφές, η προκήρυξη του διαγωνισμού, όχι το αποτέλεσμα του διαγωνισμού. Και κατά συνέπεια όλοι μας και επομένως και ο Ελληνικός λαός θα γνωρίζουμε με ποιους όρους βγαίνουμε στο διεθνή διαγωνισμό.


Και βεβαίως, με αυτό τον τρόπο στο συγκεκριμένο ερώτημα τίθεται ένα άλλο, όχι ήσσονος, αλλά εξίσου μεγάλης αξίας ερώτημα: Η ΔΕΗ γνωρίζουμε όλοι ότι έχει σήμερα δανεισμό πέντε δισ. ευρώ; Την Πτολεμαΐδα 5 και τις άλλες επενδύσεις της πώς θα τις κάνει; Με δανεικά; Γιατί αν δεν προχωρήσει στην κίνηση αυτή, θα υποχρεωθεί να ξαναβγεί και να πάρει και άλλα δανεικά. Κατά συνέπεια, όλοι όσοι λένε όχι στη «μικρή ΔΕΗ», λένε ουσιαστικά στην υπόλοιπη ΔΕΗ «για να κάνεις επενδύσεις δανείσου και άλλα από τα αρπακτικά κοράκια του διεθνούς καπιταλισμού. Και μην αποκτήσεις δική σου ρευστότητα, να μην έχεις την άνεση να κινηθείς εσύ».


Έρχομαι στο έκτο ερώτημα: Τι γίνεται με τους οικονομικά ασθενέστερους, με τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες; Λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μιλήσουμε και για ορισμένα πράγματα στα οποία η χώρα μας διεκδικεί πανευρωπαϊκή πρωτιά. Η πατρίδα μας τα τελευταία τρία χρόνια διεκδικεί την πανευρωπαϊκή πρωτιά για το μεγαλύτερο ποσοστό πληθυσμού που μπορεί να έχει φτηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα από ό,τι όλος ο υπόλοιπος πληθυσμός. Γιατί αυτή τη στιγμή έχουμε περίπου το 20% των Ελλήνων πολιτών, πάνω από 550.000 οικογένειες, που παίρνουν φθηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα από ό,τι όλοι οι υπόλοιποι.


Κι επειδή ήταν προφανές ότι θα άκουγα το επιχείρημα «μα, είναι φτωχοί στην Ελλάδα», να ξέρετε ότι στην Ευρώπη υπάρχουν 50 εκ. πολίτες που πάσχουν από ενεργειακή φτώχεια. Δεν είδα σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα το 20% του πληθυσμού να στηρίζεται οικονομικά, προκειμένου να έχει πιο φτηνό ρεύμα. Και θέλουμε απαντήσεις σε αυτό. Γιατί δεν πρόκειται να θιγεί ούτε κατά κεραία το δικαίωμα των 550.000 οικογενειών, που με την πρόσφατη επέκταση και διεύρυνση των κριτηρίων σύντομα θα γίνουν 700.000.


Και έχουμε κάνει και κάτι άλλο, επίσης για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Έχουμε αποφασίσει ότι όλες οι κοινωνικές δομές, τα κοινωνικά και δημοτικά συσσίτια, τα κοινωνικά και δημοτικά παντοπωλεία, όλες οι κοινωνικές ομάδες και δομές που στηρίζουν τους ασθενέστερους, για πρώτη φορά, θα έχουν 70% φθηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα.


Και έχουμε κάνει και κάτι άλλο. Για πρώτη φορά, και στα όρια της νομιμότητας όταν το υλοποιήσουμε το Δεκέμβριο της προηγούμενης χρονιάς, με αποφάσεις αυτοδιαχειριζόμενων ομάδων με εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στελεχών της ΔΕΗ δώσαμε το δικαίωμα κατά παρέκβαση του νόμου να συνδέεται το ηλεκτρικό ρεύμα σε νοικοκυριά που δεν μπορούσαν να πληρώσουν. Σήμερα, επτά χιλιάδες νοικοκυριά παίρνουν ρεύμα και δεν πληρώνουν. Γιατί έτσι πρέπει να κάνει μια κοινωνία σύγχρονη. Και την απόφαση δεν την παίρνει κανένας Υπουργός, την παίρνουν οι τοπικές κοινωνίες, για να μην σφετεριστεί κανένας αυτήν την ευαισθησία. Το κάνει η Ελλάδα, μοναδική χώρα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.


Έβδομο ερώτημα: Τι θα γίνει με τις τοπικές κοινωνίες. Η Φλώρινα, ας πούμε, έχει ένα τεράστιο πρόβλημα. Τι θα γίνει με το ανταποδοτικό τέλος, τι θα γίνουν τα δικαιώματα που έχουν ήδη κατακτήσει τα τελευταία πολλά χρόνια; Απαντώ. Το τοπικό ανταποδοτικό τέλος προφανώς και θα ισχύσει και θα συνεχίσει να ισχύει και ένα κονδύλι της τάξεως των 25-30 εκ ευρώ κάθε χρονιά που δίδεται από τη σημερινή ΔΕΗ, κατ’ αναλογία θα αποδίδεται, θα είναι υποχρέωση του ιδιώτη που θα πάρει τη «μικρή ΔΕΗ» για τις τοπικές κοινωνίες.
Θα υπάρχουν προτεραιότητες στις νέες προσλήψεις από κατοίκους των τοπικών κοινωνιών;


Ναι, θα υπάρχουν οι ίδιες προτεραιότητες που υπάρχουν σήμερα. Θα έχουν τα τοπικά χωριά, οι τοπικές κοινωνίες τα ίδια δικαιώματα και τις ωφέλειες των μετεγκαταστάσεων και των απαλλοτριώσεων; Διαβάζω τι είναι γραμμένο στο νομοσχέδιο, είναι το νομοσχέδιό μας, γιατί γίνεται μια σπέκουλα και σε αυτό το θέμα στη Φλώρινα και σε άλλες περιοχές: «Από την ολοκλήρωση της απόσχισης η νέα εταιρεία υποκαθίσταται αυτοδικαίως σε όλες τις υποχρεώσεις της ΔΕΗ Α.Ε. έναντι των τοπικών και δημοτικών κοινοτικών, δημοτικών ενοτήτων, δήμων και περιφερειών στις οποίες είναι εγκατεστημένες κλπ.. Στις ανωτέρω υποχρεώσεις περιλαμβάνονται και οι πάσης φύσεως νομικές δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η ΔΕΗ έναντι των κατοίκων των ανωτέρων τοπικών και δημοτικών κοινοτικών, δημοτικών ενοτήτων, δήμων και περιφερειών, ιδίως με αφορμή την απαλλοτρίωση εκτάσεων γης και τη μετεγκατάσταση οικισμών». Αυτή είναι η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα.


ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Δεν τα διαβάζουν αυτά, δεν μπορούν.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ: Εκτίθεστε, κύριε Μπούρα, εκτίθεστε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ (Υπουργός ΠΕΚΑ): Υπάρχει όμως για τις τοπικές κοινωνίες ένα εξίσου σημαντικό ερώτημα που απασχολεί και τη Άρτα και την Δράμα και την Πέλλα: τι γίνεται με τα Υδροηλεκτρικά, τι γίνεται με τα φράγματα, τι γίνεται ουσιαστικά με τον πλουτοπαραγωγικό πόρο που είναι το νερό και τη διαχείριση του;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απευθύνομαι σε όσους καλοπροαίρετα θέλουν να ακούσουν την τεκμηρίωση και της άλλης, της μη φωνασκούσας πλευράς…


ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ: Εσείς είστε, κύριε Υπουργέ..
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Δεν τους αρέσουν αυτά, έχουν μικρά γράμματα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ (Υπουργός ΠΕΚΑ): Είναι η πρώτη φορά, που με το νομοσχέδιο που συζητάμε, η Ελλάδα υποχρεώνει κάποιον να υλοποιήσει ένα ολοκληρωμένο ετήσιο σχέδιο δράσης για τη διαχείριση των νερών. Με τις διατάξεις που έχουμε καταθέσει υποχρεώνουμε και τη ΔΕΗ πια – γιατί ούτε υποχρέωση της ΔΕΗ είναι – αλλά και το νέο ιδιώτη να εκπονεί, να υποβάλλει προς έγκριση ένα ετήσιο σχέδιο διαχείρισης του υδατικού δυναμικού σε όλα τα φράγματα που έχει στη διάθεσή του. Με άλλα λόγια, μετά από εισήγηση του φορέα και μετά από έγκριση του Ειδικού Γραμματέα Υδάτων με σύμφωνη γνώμη της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας και μετά από γνωμοδότηση των Διευθύνσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, διασφαλίζονται τα ακόλουθα τέσσερα:
Πρώτα, η δυνατότητα των αγροτών να συνεχίζουν να ποτίζουν τα χωράφια τους με τις ίδιες προδιαγραφές όπως και τώρα. Δεύτερη δυνατότητα: η ύδρευση των γειτονικών οικισμών με το νερό ίδιας ποιότητας με το σημερινό και με το νέο ιδιοκτήτη. Δυνατότητα τρίτη: η υποχρέωση διατήρησης της ίδιας οικολογικής ισορροπίας και τουριστικής ελκυστικότητας και με το νέο ιδιοκτήτη. Και υποχρέωση τέταρτη: τα πλημμυρικά φαινόμενα που εμφανίζονται πολλές φορές, όταν ξεπερνά τα όρια του το φράγμα να είναι τέτοια που να μην προκαλούν ζημίες στους αγρότες.


Έρχομαι στο όγδοο ερώτημα. Μήπως άραγε αυτό το μείγμα που θα βγει σε διεθνή διαγωνισμό είναι το καλό κομμάτι, είναι το «φιλέτο» και έχουμε αφήσει τα «σαπάκια», όπως λένε κάποιοι, στην παλιά ΔΕΗ; Προχθές ο Πρόεδρος της ΔΕΗ στο συγκεκριμένο ερώτημα που τέθηκε από τους συναδέλφους στην Επιτροπή, είπε το προφανές, ότι η επιλογή του μείγματος ήταν μονόδρομος για τη ΔΕΗ. Διότι την επιλογή την έκανε η ΔΕΗ με έναν υψηλού κύρους σύμβουλο της. Και είναι μονόδρομος, διότι όποιος γνωρίζει στοιχειώδη πράγματα για την ενέργεια, για παράδειγμα, δεν θα δώσει ένα φράγμα σε έναν ποταμό και τα υπόλοιπα τρία φράγματα του ποταμού να είναι σε άλλον διαχειριστή. Αυτό θα ήταν ένας τραγέλαφος. Αντίστοιχα στα λιγνιτικά εργοστάσια είναι προφανές ότι όταν έχεις ένα εργοστάσιο, πρέπει να του δίνεις και ένα δικό του αυτόνομο λιγνιτωρυχείο να τροφοδοτηθεί.


ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Του δίνετε από το βουνό ή του δίνετε…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ (Υπουργός ΠΕΚΑ): Αυτονομία και λειτουργικότητα είναι τα βασικά κριτήρια με τα οποία η ΔΕΗ –επαναλαμβάνω, όχι η Κυβέρνηση- και οι σύμβουλοι της αποφάσισαν το μείγμα. Και λέω τα χαρακτηριστικά παραδείγματα, οι δύο μονάδες του Αμυνταίου, το ξέρετε ή δεν το ξέρετε θα βγουν εκτός λειτουργίας το 2019, εάν δεν γίνουν επενδύσεις, προκειμένου να αποθειωθούν; Η μονάδα φυσικού αερίου της Καβάλας, το ξέρετε ή δεν το ξέρετε ότι είναι η πιο αντιπαραγωγική που έχει η ΔΕΗ; Και μιλώ για τις μονάδες που είναι στο μείγμα που θα πάει στη «μικρή ΔΕΗ».


Ένατο και προτελευταίο ερώτημα, που αφορά στα δικαιώματα των εργαζομένων. Διαβάζω από το νομοσχέδιο τα εξής: «Από την ολοκλήρωση της απόσχισης μεταβιβάζεται στη νέα εταιρεία το σύνολο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων της ΔΕΗ από συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας ή άλλες έννομες σχέσεις που περιλαμβάνονται στον κλάδο. Μετά την ολοκλήρωση της απόσχισης, η νέα εταιρεία εξακολουθεί να δεσμεύεται έναντι των εργαζομένων από τους όρους εργασίας που ίσχυαν κατά το χρόνο ολοκλήρωσης της απόσχισης, ανεξαρτήτως της πηγής προέλευσης αυτών».
Και έρχομαι στο δέκατο και τελευταίο ερώτημα: Δεν θέλουμε να απελευθερώσουμε τη ΔΕΗ; Είναι ευχαριστημένος κανένας από εμάς από το γεγονός ότι για πάρα πολλά χρόνια οι κυβερνήσεις, όταν υποβάλλεται αίτημα από τη ΔΕΗ να κάνει νέες προσλήψεις, συνήθως λένε «όχι»; Γιατί οι προσλήψεις της ΔΕΗ γίνονται με το ν. 2190, με ΑΣΕΠ. Είναι απολύτως αξιοκρατικές. Είναι κανένας από εμάς ευχαριστημένος από το ότι σε πάρα πολλά νησιά, εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού, η ΔΕΗ έχει μόνον έναν ήρωα, που παλεύει να κρατήσει όρθιους τους σταθμούς. Δεν θέλουμε να της δώσουμε τη δυνατότητα να προχωρήσει σε προσλήψεις, όπως ο αυριανός της ανταγωνιστής, προκειμένου με διαφάνεια και αξιοκρατία –επαναλαμβάνω- μια εταιρεία, που όχι μόνο δεν επιβαρύνει τον κρατικό Προϋπολογισμό, αλλά φέρνει και έσοδα, να μπορεί να είναι ανταγωνιστική; Λέω, λοιπόν, και αυτή είναι η απάντηση στο δέκατο ερώτημα ότι με τη συγκεκριμένη παρέμβαση θα δώσουμε τη δυνατότητα στη ΔΕΗ, επί ίσοις όροις, να ανταγωνιστεί στη διεθνή και στην ελληνική αγορά.


Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας πω ότι πιστεύω βαθιά πως συζητούμε μια από τις μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις που έχει συζητήσει το εθνικό Κοινοβούλιο τα τελευταία χρόνια. Πιστεύω πως είναι προς όφελος της εθνικής οικονομίας, της ελληνικής κοινωνίας, της πατρίδας μας.
Σας καλώ να υπερψηφίσετε το νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ.