Το Eυρωκοινοβούλιο αναγνωρίζει τη σημασία των ενεργειακών κοιτασμάτων της Μεσογείου
Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της αποδοχής του κειμένου με τίτλο «Ευρωπαϊκός Οδικός Ενεργειακός Χάρτης μέχρι το 2050», στο οποίο γίνεται λόγος για την σημασία των κοιτασμάτων της ΝΑ Μεσογείου, αλλά υπάρχουν και προτροπές για αποφυγή των εντάσεων σε ότι έχει να κάνει με τις τρίτες χώρες.
Η έκθεση “Ευρωπαϊκός Οδικός Ενεργειακός Χάρτης μέχρι το 2050” της Ελληνίδας Ευρωβουλευτού του ΛΑΟΣ κας Νίκης Τζαβέλα, είναι το πρώτο Ευρωπαϊκό δημόσιο έγγραφο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναγνωρίζει την σπουδαιότητα των υδρογονανθράκων της περιοχής μας για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.
Στο κείμενο που ψηφίστηκε, τονίζεται ότι η παραχώρηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης για γεωτρήσεις και η οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών θα μετατραπεί σε πηγή προστριβών με τρίτες χώρες, και ότι η ΕΕ πρέπει να διατηρήσει υψηλό πολιτικό προφίλ στο θέμα αυτό και να επιδιώκει να αποτρέπει διεθνείς τριβές.
Επίσης υπογραμμίζεται ότι η ενέργεια πρέπει να χρησιμοποιείται ως κινητήρια δύναμη για ειρήνη, περιβαλλοντική ακεραιότητα, συνεργασία και σταθερότητα.
Είναι επίσης, η πρώτη απόφαση της Ε.Ε. που ζητά να δοθεί έμφαση στην οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΕΕΖ) των κρατών – μελών της Ε.Ε. και των σχετικών τρίτων χωρών, σύμφωνα με τη Σύμβαση UNCLOS, την οποία έχουν προσυπογράψει όλα τα κράτη μέλη και η ΕΕ καθαυτή.
Για την ψηφοφορία για τη σπουδαιότητα των κοιτασμάτων στη Μεσόγειο ήταν 505 υπέρ και 91 κατά. Η συνολική ψηφοφορία επί της έκθεσης ήταν 377 υπέρ και 195 κατά.
Δείτε σχετικό άρθρο της ευρωβουλευτού του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού (ΛΑΟΣ) κ. Νίκης Τζαβέλα («Καθημερινή», 10/03/2013), με τίτλο «Η Ευρωπαϊκή Ενωση, η ΑΟΖ και η Ελλάδα»: «Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Ε.Κ.) ψηφίζει στις 13 Μαρτίου την έκθεση για τον ενεργειακό οδικό χάρτη της Ευρώπης μέχρι το 2050, στην οποία είμαι εισηγήτρια. Στην έκθεση αυτή τονίζεται η μεγάλη σημασία που έχει η οριοθέτηση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.). Αυτή η εξέλιξη είναι σημαντική για τη χώρα μας, καθώς σημαίνει ότι η Ε.Ε. θα πρέπει να υποστηρίξει διπλωματικά την Ελλάδα έναντι των τρίτων χωρών που θα αντιδράσουν. Η Ελλάδα, δηλαδή, δεν θα είναι μόνη της στην κατοχύρωση των αναφαίρετων δικαιωμάτων της. Η ελληνική ΑΟΖ θα καταστεί μέρος της ευρωπαϊκής ΑΟΖ.
Επίσης, είναι η πρώτη φορά που σε επίσημο κείμενο της Ε.Ε. γίνεται σαφής και ρητή αναφορά στη σημασία των κοιτασμάτων της Νοτιοανατολικής Μεσογείου για την ενεργειακή ασφάλεια της Ε.Ε. Στο κείμενο υπάρχει καθαρή στήριξη στις ελληνικές προσπάθειες, δημοσιοποιώντας το ενδιαφέρον των Βρυξελλών για αυτά τα κοιτάσματα της Μεσογείου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι παραχωρούμε τα δικαιώματά μας στην Ευρώπη. Η αξιοποίηση των κοιτασμάτων εντός ΑΟΖ θα παραμείνει εθνική υπόθεση. Η δυνατότητα για εξαγωγές προς την υπόλοιπη Ευρώπη θα μας ωφελήσει οικονομικά μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα και θα καταστήσει, σύμφωνα με την έκθεσή μου, την περιοχή ευρωπαϊκό προμηθευτή και παραγωγό.
Πιο αναλυτικά, η έκθεση αναφέρει τα εξής: «Το Ε.Κ. δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ενεργειακή ασφάλεια της Ε.Ε. μέσω εναλλακτικών πηγών ενέργειας που θα συνοδεύεται από μείωση της εξάρτησης από εισαγωγές, με έμφαση στην αυξανόμενη σημασία αναμενόμενων νέων ανακαλύψεων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο Θάλασσα και στη Μαύρη Θάλασσα. Στο πλαίσιο αυτό υπάρχει ανάγκη ανάπτυξης μιας ενιαίας πολιτικής της Ε.Ε. στον τομέα των θαλάσσιων γεωτρήσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου». Παράλληλα, υπογραμμίζεται ότι θα πρέπει να υπάρξει ενιαία πολιτική από την πλευρά της Ε.Ε. και για το θέμα της οριοθέτησης της ΑΟΖ των κρατών-μελών.
Στην ίδια έκθεση το Ε.Κ. τονίζει με έμφαση ότι η χορήγηση δικαιωμάτων αδειών για γεωτρήσεις και έρευνες στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες θα αποτελέσει πηγή τριβών με τρίτες χώρες. Η Ε.Ε. θα πρέπει να διατηρήσει ένα υψηλό πολιτικό προφίλ σε αυτό το ζήτημα και να επιδιώκει να αποτρέπει διεθνείς προστριβές. Επίσης, το Ε.Κ. σημειώνει ότι ο τομέας της Ενέργειας θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως όχημα για ειρήνη, περιβαλλοντική ακεραιότητα, συνεργασία και σταθερότητα.
Πρόκειται για μια ελπιδοφόρα κατεύθυνση της Ε.Ε., η οποία πλέον προτίθεται να αναλάβει ουσιαστικό ρόλο στο να μας βοηθήσει στο θέμα της ΑΟΖ, παρά τα προβλήματα με την Τουρκία, την Αλβανία, τη Λιβύη και την Αίγυπτο. Είναι η ευκαιρία της Ελλάδας να καταστεί ενεργειακός διαμετακομιστικός κόμβος ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και στην Ανατολική Μεσόγειο, αξιοποιώντας όχι μόνο τα δικά της κοιτάσματα αλλά και της Κύπρου και του Ισραήλ που θα χρειαστούν «Ευρωπαϊκή Οδό» για τη μεταφορά τους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε με τη δημιουργία ενός «πλωτού διαδρόμου» μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) από την Ανατολική Μεσόγειο, είτε με τη δημιουργία ενός αγωγού που θα συνδέει τις τρεις αυτές χώρες.
Η έκθεση ζητεί από την Επιτροπή να ανακοινωθεί, τον Σεπτέμβριο του 2013, η ενεργειακή πολιτική που προτίθεται να εφαρμόσει η Ε.Ε. μέχρι το 2030. Το επόμενο βήμα, λοιπόν, για την ελληνική κυβέρνηση είναι να συμπεριλάβει το θέμα των ενδογενών πηγών ενέργειας και των ΑΟΖ της Ε.Ε. (σύμφωνα με την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου) στην πολιτική που θα εφαρμόσει μέχρι το 2030 η Ε.Ε. Πέραν αυτού, πληροφορίες αναφέρουν ότι σύντομα η Επιτροπή θα κάνει τις δικές της ανακοινώσεις για τις ΑΟΖ και τα ευρωπαϊκά κοιτάσματα ενέργειας. Σ’ αυτό πιστεύω ότι έχει συμβάλει και η Ελληνίδα επίτροπος Μαρία Δαμανάκη.
Η ευρωπαϊκή στήριξη για την αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων ξεκινά από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την επόμενη εβδομάδα. Από δω και πέρα, καλείται όποιος από εμάς μπορεί να συμβάλλει θετικά, να το κάνει χωρίς μεμψιμοιρίες και αφορισμούς».
