Αιτιολογική Έκθεση επί της προσθήκης-τροπολογίας στο σχέδιο νόμου “Ρυθμίσεις θεμάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και άλλες διατάξεις”.
Άρθρο Πρώτο
Με το Άρθρο Πρώτο προστίθενται παράγραφοι 12 – 17 στο άρθρο 17 του σχεδίου νόμου.
Παράγραφος 12: Προστίθεται ορισμός των Προστατευόμενων Καταναλωτών Φυσικού Αερίου και παρέχεται η δυνατότητα στον Υπουργό ΠΕΚΑ να διευρύνει τον ορισμό αυτό σύμφωνα με το άρθρο 2 του Κανονισμού 994/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Οκτωβρίου 2010 σχετικά με τα μέτρα κατοχύρωσης της ασφάλειας εφοδιασμού με αέριο και την κατάργηση της οδηγίας 2004/67/ΕΚ του Συμβουλίου (L 295).
Παράγραφος 13: Με την προτεινόμενη τροποποίηση της παραγράφου 1 του άρθρου 73 του ν. 4001/2011 προβλέπεται ότι το σχέδιο έκτακτης ανάγκης θεσπίζεται με απόφαση της ΡΑΕ, ως Αρμόδιας Αρχής σύμφωνα με το άρθρο 12 του νόμου 4001/2011. Γίνεται αναφορά στα όργανα λήψης αποφάσεων για την εφαρμογή του σχεδίου έκτακτης ανάγκης, καθώς και στα τρία επίπεδα κρίσης σύμφωνα με το άρθρο 10 του Κανονισμού 994/2010, ήτοι το επίπεδο έγκαιρης προειδοποίησης, το επίπεδο επιφυλακής και το επίπεδο έκτακτης ανάγκης.
Με την προτεινόμενη τροποποίηση της παραγράφου 2 του άρθρου 73 του ν. 4001/2011 καθορίζεται η χρονική σειρά λήψης των μέτρων σύμφωνα με τον Κανονισμό 994/2010 και τα αντίστοιχα παραρτήματα αυτού. Σκοπός της προτεινόμενης διάταξης είναι να παρέχεται κατά πρώτον, η ευχέρεια στην αγορά να διαχειριστεί την κρίση με ίδια μέτρα. Σε δεύτερο επίπεδο, λαμβάνονται μέτρα εκτός αγοράς, μόνο εφόσον έχουν εξαντληθεί τα μέτρα αγοράς και διαπιστώνεται αδυναμία ικανοποίησης της ζήτησης φυσικού αερίου. Ορίζονται ως βασικά κριτήρια για τη λήψη μέτρων εκτός αγοράς, ο εφοδιασμός των Προστατευόμενων Καταναλωτών και η επάρκεια ισχύος στο Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας.
Με την προτεινόμενη τροποποίηση της παραγράφου 3 του άρθρου 73 του ν. 4001/2011 προβλέπει ρητώς ότι η επιβεβλημένη διακοπή παροχής σε πελάτες, ως μέτρο εκτός αγοράς, εφαρμόζεται μόνο μετά από κήρυξη έκτακτης ανάγκης. Ο τρόπος εφαρμογής της γίνεται σύμφωνα με τους κανόνες και τις διαδικασίες που ορίζονται στο σχέδιο έκτακτης ανάγκης. Δεδομένου ότι το/α αρμόδιο/α όργανο/α προβαίνει/ουν σε εντολή διακοπή παροχής σύμφωνα με τους εγκεκριμένους κανόνες και τα οριζόμενα στο σχέδιο έκτακτης ανάγκης με σκοπό την εξασφάλιση της αδιάλειπτης τροφοδοσίας των Προστατευόμενων Καταναλωτών, το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου αποκλείει τη διεκδίκηση από τους διακοπτόμενους πελάτες αποζημιώσεως από τα όργανα αυτά, , λόγω ενδεχόμενης οικονομικής τους επιβάρυνσης.
Η ρύθμιση της προτεινόμενης τροποποίησης της παραγράφου 4 του άρθρου 73 του ν. 4001/2011 κρίνεται αναγκαία ώστε να μην προκρίνεται η χρήση εναλλακτικού καυσίμου πετρελαίου έναντι λοιπών οικονομικότερων λύσεων. Η σύμβαση του ΔΕΣΦΑ με τις μονάδες που διατηρούν εναλλακτικό καύσιμο, η οποία ήδη προβλέπεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 73, όπως ισχύει, μεταλλάσσεται από «κατά προτεραιότητα διακοπή» (και άρα κατά προτεραιότητα αλλαγή καυσίμου) σε «διατήρηση διαθεσιμότητας». Με την προτεινόμενη διάταξη, η απόφαση λειτουργίας μιας μονάδας με εναλλακτικό καύσιμο ντίζελ, το οποίο ως καύσιμο είναι κατά 150%-200% ακριβότερο από το φυσικό αέριο, λαμβάνεται στο πλαίσιο της συμμετοχής της μονάδας στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας ανάλογα με την σειρά οικονομικότητας έναντι άλλων λύσεων (εισαγωγές, υδροηλεκτρική παραγωγή, πετρελαϊκές μονάδες). Μέσω του τέλους ασφάλειας εφοδιασμού θα αποζημιώνονται οι ηλεκτροπαραγωγοί μόνο για τη διατήρηση αποθεμάτων και την εξασφάλιση της διαθεσιμότητας των μονάδων για λειτουργία με εναλλακτικό καύσιμο.
Σύμφωνα με τον Κανονισμό 994/2010, σε περίπτωση που δεν προβλέπεται μηχανισμός αγοράς για τη διαχείριση ζήτησης απαιτείται η υλοποίηση υποδομών μεγαλύτερης δυναμικότητας για την ικανοποίηση του Κανόνα Ν-1. Αυτό δύναται να οδηγήσει σε σημαντική επιβάρυνση των καταναλωτών φυσικού αερίου σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Με την προτεινόμενη τροποποίηση της παραγράφου 5 του άρθρου 73 του ν. 4001/2011 προκρίνεται η δημιουργία μηχανισμού διαχείρισης ζήτησης, λόγω της μη ύπαρξης ημερήσιας αγοράς φυσικού αερίου, όπου ο περιορισμός της ζήτησης πραγματοποιείται μέσω συμβάσεων που συνάπτονται ελεύθερα μεταξύ Προμηθευτών και Μεγάλων Πελατών. Για την επιτυχία του μηχανισμού, προτείνεται τμήμα ή το σύνολο των καταβαλλόμενων αποζημιώσεων των Προμηθευτών να καλύπτεται από το τέλος ασφάλειας εφοδιασμού εκ των υστέρων, δηλαδή μετά την εφαρμογή του μηχανισμού διαχείρισης ζήτησης. Οι αποζημιώσεις θα έχουν ανώτατο όριο, το οποίο θα καθορίζεται στην απόφαση της ΡΑΕ που προβλέπεται στην παράγραφο 6, με στόχο να διαφυλαχθεί η επάρκεια του Λογαριασμού Ασφάλειας Εφοδιασμού. Εντός των προκαθορισμένων ορίων, ο Προμηθευτής που δε συμμετείχε στην πρόκληση της κρίσης θα μπορεί να διεκδικήσει το σύνολο της αποζημίωσης που κατέβαλε για αποδεδειγμένη διαχείριση ζήτησης Πελατών του κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αντιστοίχως, ο Προμηθευτής που συμμετείχε στην πρόκληση της κρίσης, είτε δεν θα μπορέσει να διεκδικήσει εν τέλει αποζημίωση, είτε θα μπορέσει να διεκδικήσει τμήμα αυτής, αναλόγως του βαθμού υπαιτιότητας του. Η καταβολή των αποζημιώσεων ακόμη και κατά τη διάρκεια κρίσεων έκτακτης ανάγκης για περικοπές που ενεργοποιήθηκαν στο επίπεδο επιφυλακής στοχεύει στο να μεγιστοποιήσει το κίνητρο των Μεγάλων Πελατών να συμμετάσχουν στο μηχανισμό διαχείρισης ζήτησης από την έναρξη μιας κρίσης.
Με την προτεινόμενη τροποποίηση της παραγράφου 6 του άρθρου 73 του ν. 4001/2011, εκτός από τη χρηματοδότηση των συμβάσεων των προηγούμενων παραγράφων, προβλέπεται, για πρώτη φορά, η δυνατότητα χρηματοδότησης μέτρων που εντάχθηκαν στις στρατηγικές του σχεδίου προληπτικής δράσης από το τέλος ασφάλειας εφοδιασμού, βάσει ανάλυσης κόστους οφέλους και υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στη σχετική απόφαση της ΡΑΕ. Το τέλος ασφάλειας εφοδιασμού καταβάλλεται από όλους τους καταναλωτές φυσικού αερίου. Δεδομένου ότι διαφορετικές κατηγορίες καταναλωτών απολαμβάνουν διαφορετικό επίπεδο ασφάλειας εφοδιασμού κρίνεται σκόπιμο να προβλεφθεί ότι στην απόφαση της ΡΑΕ δύναται να καθορίζεται διαφορετικό ύψος τέλους ασφάλειας εφοδιασμού για διαφορετικές κατηγορίες καταναλωτών φυσικού αερίου.
Με στόχο την διασφάλιση της τροφοδοσίας των προστατευόμενων πελατών υπό ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες κατά τις οποίες ο προμηθευτής τους αδυνατεί να παραδώσει επαρκείς ποσότητες αερίου, ο ΔΕΣΦΑ υποχρεούται δια νόμου να προβεί σε αναγκαστική αεριοποίηση των απαιτούμενων ποσοτήτων ΥΦΑ που άλλος Χρήστης, πέραν του προμηθευτή, τυχόν διαθέτει στη Ρεβυθούσα, προκειμένου να εξασφαλισθεί η αδιάλειπτη τροφοδοσία των προστατευόμενων καταναλωτών. Τούτο επιτυγχάνεται με την προτεινόμενη τροποποίηση της παραγράφου 7 του άρθρου 73 του ν. 4001/2011.
Παράγραφος 14: Προτείνεται η προσθήκη παραγράφου 1α στο άρθρο 48 του ν. 4001/2011. Σύμφωνα με τη νέα διάταξη, ως υπεύθυνοι για τη διασφάλιση της αδιάλειπτης παροχής Φυσικού Αερίου στους Προστατευόμενους Καταναλωτές, ορίζονται οι Προμηθευτές. Οι ειδικότερες υποχρεώσεις που επιβάλλονται για το σκοπό αυτό θα πρέπει να καθορισθούν μέσω του Κανονισμού Αδειών, καθώς και των σχετικών Άδειών Διανομής ΕΠΑ.
Παράγραφος 15: Η διάταξη του άρθρου 69 παρ. 2 στοιχείο (ιε) του ν. 4001/2011 τροποποιείται ώστε να εναρμονιστεί με την προτεινόμενη τροποποίηση των διατάξεων του άρθρου 73 του ίδιου νόμου.
Παράγραφος 16: Η διάταξη του άρθρου 81 παρ. 3 του ν. 4001/2011 αναδιατυπώνεται σύμφωνα με τα οριζόμενα για τον Προμηθευτή Τελευταίου Καταφυγίου στο άρθρο 57 του ίδιου νόμου.
Παράγραφος 17: Η προτεινόμενη διάταξη τροποποιεί το άρθρο 183 του ν. 4001/2011 και παρατείνει για ένα ακόμη έτος την ταχθείσα καταληκτική ημερομηνία λειτουργίας των λατομείων αδρανών υλικών και των λατομείων μαρμάρων, τα οποία έχουν συμπληρώσει τον μέγιστο προβλεπόμενο χρόνο λειτουργίας τους. Συγκεκριμένα:
Με την παράγραφο 1 του νέου άρθρου 183 παρατείνεται μέχρι 31-12-2015 και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις η λειτουργία των λατομείων αδρανών υλικών που λειτουργούν εντός λατομικών περιοχών (ή εντός των χώρων συγκέντρωσης λατομικών επιχειρήσεων του άρθρου 15 του Ν. 1515/1985) ή με βάση τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 2α και 2β του Ν.1428/1984, όπως ισχύουν, και των οποίων οι συμβάσεις μίσθωσης ή οι άδειες εκμετάλλευσης έχουν συμπληρώσει ή συμπληρώνουν μέχρι 31-12-2014 την προβλεπόμενη διάρκεια των τριάντα ετών. Σκοπός της διάταξης είναι η αποτροπή της διακοπής της λειτουργίας των εν λόγω λατομείων, μόνο και μόνο επειδή συμπλήρωσαν την τριακονταετία. Η συγκεκριμένη διάρκεια ισχύος των συμβάσεων μίσθωσης ή αδειών εκμετάλλευσης καθιερώθηκε με το Ν.2115/1993, διότι τότε ο νομοθέτης έκρινε, όπως προκύπτει και από την εισηγητική έκθεσή του, ότι αυτή ήταν επαρκής για την απόσβεση των σημαντικών δαπανών που απαιτούντο για τη δημιουργία σύγχρονων λατομείων (αγορά-ανανέωση εγκαταστάσεων, μηχανικού εξοπλισμού, δημιουργία έργων υποδομής, διανοίξεως λατομείων κλπ). Αυτή η προσέγγιση, όμως, δεν ανταποκρίνεται πλέον στις σύγχρονες επιταγές και δεν λαμβάνει υπόψη σημαντικές παραμέτρους.
Τούτο διότι η ορθολογική διαχείριση του φυσικού πλούτου επιτάσσει την πλήρη αξιοποίηση των κοιτασμάτων σε θέσεις, όπου έχει ήδη συντελεσθεί η επέμβαση στο περιβάλλον, καθώς αυτή αποτελεί την πιο ενδεδειγμένη από περιβαλλοντική άποψη λύση. Εξάλλου, δεδομένου ότι οι πρώτες συμβάσεις μίσθωσης ή άδειες εκμετάλλευσης χρονολογούνται από το 1977, η σταδιακή διακοπή λειτουργίας των λατομείων αδρανών υλικών θα έχει ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις για την εθνική και την τοπική οικονομία.
Με γνώμονα τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης οι οποίες επιβάλλουν την ορθολογικότερη και πλήρη αξιοποίηση των φυσικών πόρων και την αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος, το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής προτίθεται, στο αμέσως επόμενο διάστημα, να επεξεργαστεί νέο σχέδιο νόμου, προκειμένου να αντιμετωπιστούν συνολικά τα προβλήματα που αναδύθηκαν προϊόντος του χρόνου από την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας και να απλουστευθεί το νομικό πλαίσιο λειτουργίας των λατομικών εν γένει ορυκτών.
Κρίνεται αναγκαίο να δημιουργηθεί ένα νέο νομικό πλαίσιο, σύγχρονο, απλούστερο, αποτελεσματικό και ευέλικτο που θα κατατείνει στην ισόρροπη ανάπτυξη και την απρόσκοπτη αξιοποίηση των κοιτασμάτων, μέχρις εξαντλήσεώς τους, με ορθολογικό τρόπο και το οποίο θα λαμβάνει, παράλληλα, μέριμνα για την προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος. Η αξιοποίηση όλων των πηγών του εθνικού πλούτου για την εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος δεν αποτελεί μόνο υποχρέωση της πολιτείας και συνταγματική επιταγή, αλλά και σημαντική παράμετρο που ενσωματώνεται διεθνώς στις αναπτυξιακές πολιτικές και, ιδίως, της Ε.Ε., όπως στην πρόσφατη πρωτοβουλία του Επιτρόπου Verheugen «Πρωτοβουλία για τις πρώτες ύλες – Κάλυψη των ουσιωδών αναγκών μας για ανάπτυξη και απασχόληση στην Ευρώπη (COM(2008)699)». Η εξορυκτική δραστηριότητα αναπτύσσεται ουσιαστικά στην περιφέρεια, όπου οι γεωλογικοί και κοιτασματολογικοί παράγοντες το επιτρέπουν, συμβάλλοντας στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στηρίζοντας συναφείς οικονομικές δραστηριότητες. Δεδομένης, λοιπόν, της συμβολής της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου στην περιφερειακή ανάπτυξη, αλλά και της διαχρονικής ζήτησης των λατομικών προϊόντων, οι αποφάσεις της Διοίκησης πάνω σε θέματα εγκατάστασης και λειτουργίας εκμεταλλεύσεων λατομείων θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα συγκερασμού της προστασίας του περιβάλλοντος με την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.
Λαμβανομένων υπόψη όλων των ανωτέρω, η διακοπή λειτουργίας των λατομείων του εν λόγω άρθρου λόγω συμπλήρωσης της τριακονταετίας τη δεδομένη χρονική περίοδο και πριν τεθεί σε εφαρμογή το νέο νομικό πλαίσιο, με το οποίο θα αλλάξει η προσέγγιση σε σχέση με το χρονικό ορίζοντα λειτουργίας των λατομείων και που ενδεχομένως να μη διατηρήσει τον ίδιο χρονικό ορίζοντα λειτουργίας για τα λατομεία, μόνο προβλήματα θα δημιουργούσε. Με γνώμονα λοιπόν την ομαλή και οικονομικά συμφέρουσα τροφοδοσία της χώρας με αδρανή υλικά, αλλά και την αποτροπή δυσχερειών εφαρμογής του νέου νομικού πλαισίου είναι σκόπιμο να παραταθεί η λειτουργία των εν λόγω λατομείων μέχρι 31-12-2014, εύλογο χρονικό διάστημα εντός του οποίου θα πρέπει να ολοκληρωθεί η διαδικασία επεξεργασίας και δημοσίευσης του νέου νομικού πλαισίου. Η επιτακτική ανάγκη άμεσης θέσπισης του νέου νομικού πλαισίου, περιορίζει χρονικά την ισχύ της εν λόγω διάταξης.
Βεβαίως, ως προϋπόθεση για την παράταση της λειτουργίας των λατομείων τίθεται η ανανέωση των σχετικών εγγυητικών επιστολών για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την μελέτη αποκατάστασης του περιβάλλοντος και την καλή εκτέλεση των συμβάσεων μίσθωσης. Εκτός από την παραπάνω προϋπόθεση η συνέχιση της λειτουργίας τους ορίζεται ότι θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις πλέον πρόσφατες αποφάσεις έγκρισης της τεχνικής μελέτης, των περιβαλλοντικών όρων και της επέμβασης σε δασική έκταση, λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι η παράταση που δίνεται έχει το χαρακτήρα προσωρινής ρύθμισης μέχρι τη μετάβαση στο νέο νομικό πλαίσιο.
Με την παράγραφο 3 του νέου άρθρου 183, ορίζεται η διαδικασία για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος λατομείων των οποίων η λειτουργία διακόπτεται απροσδόκητα χωρίς υπαιτιότητα του προσώπου που τα εκμεταλλεύεται, ένεκα αποφάσεων της Διοίκησης ή των Δικαστηρίων, όπως συμβαίνει σε περίπτωση ακύρωσης από το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάσεων καθορισμού λατομικών περιοχών ή αποχαρακτηρισμού λατομικών περιοχών επειδή ανέκυψαν λόγοι που επιβάλουν τον αποχαρακτηρισμό τους ή διακοπής λειτουργίας λατομείων τα οποία λειτουργούσαν νομίμως εκτός λατομικών περιοχών για λόγους δημοσίου συμφέροντος κ.τ.λ.
Με γνώμονα την αποκατάσταση του περιβάλλοντος, στο άρθρο περιλαμβάνεται και ρητή διατύπωση για την υποχρέωση των εκμεταλλευτών των λατομείων μαρμαρόσκονης – μαρμαροψηφίδας, των οποίων η άδεια εκμετάλλευσης εξεδόθη με τις διατάξεις του ν. 669/1977, να αποκαταστήσουν το περιβάλλον, σε περίπτωση που δεν καταστεί εφικτή η παράταση της άδειας εκμετάλλευσης ή της σύμβασης μίσθωσης.
Με την παράγραφο 4 του νέου άρθρου 183, θεσπίζεται η καταβολή «πράσινου τέλους» από τους εκμεταλλευόμενους τα λατομεία των προηγούμενων παραγράφων. Το τέλος αυτό θα ανέρχεται στο 1% επί της αξίας των πωλούμενων προϊόντων και θα κατατίθεται σε ειδικό λογαριασμό του Πράσινου Ταμείου. Είναι σημαντικό ότι το τέλος αυτό θα διατίθεται αποκλειστικά για περιβαλλοντικές δράσεις στην περιοχή του Δημοτικού Διαμερίσματος στο οποίο λειτουργούν τα εν λόγω λατομεία, αντισταθμίζοντας έτσι τις οχλήσεις ή περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις που ενδεχομένως υφίσταται η περιοχή από τη λειτουργία τους.
Τέλος με την παράγραφο 5 του νέου άρθρου 183, εξαιρούνται των ρυθμίσεων των παραγράφων 1 και 3 τα λατομεία τα οποία δεν συμπληρώνουν τριακονταετία μέχρι 31-12-2011, ώστε να συνεχίσουν την λειτουργία τους σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τις ήδη ισχύουσες διατάξεις.
Άρθρο Δεύτερο
Με την προτεινόμενη διάταξη εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 13 του ΒΔ 24-9/20-10-1958, εκτός από τις εταιρείες που εκτελούν εργασίες εγκατάστασης, τακτικής και έκτακτης συντήρησης των υπογείων δικτύων διανομής και παροχετεύσεων φυσικού αερίου, και οι εταιρείες παραγωγής και διανομής θερμικής ενέργειας για την εγκατάσταση υπογείων δικτύων διανομής θερμότητας.
Άρθρο Τρίτο
Με το εν λόγω άρθρο τροποποιείται το τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 3 του Ν. 1428/1984 ( ΦΕΚ Α 43), και προστίθεται η φράση «καθώς και o προσδιορισμός του χρονικού ορίζοντα κάλυψης των αναγκών του νομού σε αδρανή υλικά». Η αναγκαιότητα του σαφούς προσδιορισμού του χρονικού διαστήματος για το οποίο οι εν λόγω επιτροπές θα εκτιμήσουν τις ανάγκες του νομού σε αδρανή υλικά συμβάλει στην ενιαία αντιμετώπιση και εύρυθμη λειτουργία των επιτροπών.
Άρθρο Τέταρτο
Με την προτεινόμενη αναδιατύπωση προβλέπεται ως κριτήριο για την εξαίρεση από τις διατάξεις του εδαφίου (β) τέλος της παραγράφου 6 του άρθρου 4 του από 24.05.1985 ΠΔ (Δ΄270) και του άρθρου 2 του από 31.03.1987 ΠΔ (Δ΄303), το συνολικό ύψος των ανεμογεννητριών αντί του ύψους του πύργου αυτών.
Άρθρο Πέμπτο
Ο ν. 3054/2002 προσδιορίζει την διάρκεια της σύμβασης κατ’ ελάχιστο σε ένα έτος προκειμένου το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής να διασφαλίζει ότι οι οικονομικοί φορείς έχουν συνάψει συμβάσεις που αφορούν την τήρηση αποθεμάτων έκτακτης ανάγκης για όλο το χρονικό διάστημα στο οποίο τους έχει επιβληθεί η υποχρέωση. Συνεπώς διασφαλίζεται ότι δεν θα προκύψει πιθανότητα να έχει λήξει η σύμβαση χωρίς ο υπόχρεος να έχει διασφαλίσει την υπογραφή νέας ώστε να ικανοποιείται και η αντίστοιχη υποχρέωση που έχει αναλάβει η ίδια η χώρα.
Σύμφωνα με την εισηγούμενη αντικατάσταση, η διάρκεια της σύμβασης μπορεί να περιορίζεται σε χρονικό διάστημα μικρότερου του ενός έτους μετά την ίδρυση και την λειτουργία του κεντρικού φορέα τήρησης αποθεμάτων έκτακτης ανάγκης που προβλέπεται στο άρθρο 7 του ν. 4123/2013. Ο εν λόγω φορέας δύναται να αναλαμβάνει ο ίδιος την υποχρέωση, σε περίπτωση που η ανανέωση της μικρότερης του έτους σύμβασης δεν πραγματοποιηθεί, επιβάλλοντας στον υπόχρεο οικονομικό φορέα την υποχρέωση καταβολής του αντίστοιχου κόστους που προκύπτει. Παράλληλα με τον περιορισμό της διάρκειας της σύμβασης τονώνεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο του πετρελαίου, μέσω της δυνατότητας σύναψης βραχυχρόνιων συμβάσεων, ενώ διασφαλίζεται πλήρως η ασφάλεια τροφοδοσίας της χώρας σε αργό πετρέλαιο, πρώτες ύλες διύλισης και πετρελαιοειδή προϊόντα, σε περίπτωση διαταραχής εφοδιασμού.
Άρθρο Έκτο
Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις των παραγράφων 7, 8, 9 και 10 ρυθμίζεται το ζήτημα της διοίκησης και της εν γένει εκμετάλλευσης παραχωρήσεων μεταλλείων, στις οποίες η μεταλλειοκτησία ανήκει σε πλείονες μεταλλειοκτήτες, ένας εκ των οποίων είναι και το Ελληνικό Δημόσιο, ανεξαρτήτως του ποσοστού συμμετοχής του. Ειδικότερα με τη ρύθμιση της παρ. 8 προβλέπεται ότι στην περίπτωση αυτή η διοίκηση και η εν γένει εκμετάλλευση του κοινού μεταλλείου διενεργείται, για το σύνολο των συμμεταλλειοκτητών, αποκλειστικά από το Ελληνικό Δημόσιο, υπό την προϋπόθεση ότι το κοινό μεταλλείο βρίσκεται εντός δημόσιου μεταλλευτικού χώρου ή έχει έστω κι ένα κοινό όριο με δημόσιο μεταλλευτικό χώρο. Η εν λόγω ρύθμιση, που αποσκοπεί στην απρόσκοπτη και ορθολογική αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας χάριν του δημοσίου συμφέροντος, κρίνεται απαραίτητη, προκειμένου να επιτυγχάνεται, σε αντίθεση με τη μεμονωμένη εκμετάλλευση του κοινού μεταλλείου, η ορθολογικότερη εκμετάλλευση αυτού μέσω της συνεκμετάλλευσής του με το δημόσιο μεταλλευτικό χώρο και συνακόλουθα η μεγιστοποίηση της ωφέλειας από την εκμετάλλευση αυτή τόσο για το Ελληνικό Δημόσιο όσο και για τους λοιπούς συμμεταλλειοκτήτες. Ταυτόχρονα με τη ρύθμιση αυτή διασφαλίζονται τα συμφέροντα και των λοιπών συμμεταλλειοκτητών μέσω της προβλεπόμενης απόδοσης σε αυτούς του πλήρους μισθώματος που αντιστοιχεί στις μερίδες συμμετοχής τους, κατ’ αναλογία της μερίδας εκάστου εξ αυτών.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ – ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
«ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»
Άρθρο Πρώτο
1. Στο άρθρο 17 του προς ψήφιση σχεδίου νόμου, προστίθενται παράγραφοι 12 έως 17 ως εξής:
«12. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 2 του ν. 4001/2011, μετά το στοιχείο (κβ), προστίθεται στοιχείο (κβ1) ως εξής:
«Προστατευόμενοι Καταναλωτές Φυσικού Αερίου: Οι Οικιακοί Πελάτες που είναι συνδεδεμένοι με δίκτυο διανομής φυσικού αερίου. Με απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ δύναται να θεωρηθούν ως προστατευόμενοι καταναλωτές φυσικού αερίου και οι κατηγορίες που προβλέπονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 (α) και (β) του Κανονισμού 994/2010».
13. Το άρθρο 73 του ν. 4001/2011, αντικαθίσταται στο σύνολό του, ως εξής:
Άρθρο 73
Ασφάλεια εφοδιασμού στο ΕΣΦΑ
1. Με απόφαση της ΡΑΕ, ύστερα από εισήγηση του Διαχειριστή του ΕΣΦΑ θεσπίζεται σχέδιο έκτακτης ανάγκης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 10 του Κανονισμού 994/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Οκτωβρίου 2010 σχετικά με τα μέτρα κατοχύρωσης της ασφάλειας εφοδιασμού με αέριο και την κατάργηση της οδηγίας 2004/67/ΕΚ του Συμβουλίου (L 295). Ο Διαχειριστής του ΕΣΦΑ λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση καταστάσεων κρίσης, κατά τα προβλεπόμενα στον Κώδικα Διαχείρισης του ΕΣΦΑ και το σχέδιο έκτακτης ανάγκης. Το σχέδιο δύναται να προβλέπει τη σύσταση ομάδας ή ομάδων διαχείρισης κρίσεων και την ανάθεση σε αυτές ρόλων και αρμοδιοτήτων για κάθε ένα από τα τρία επίπεδα κρίσης, ήτοι έγκαιρη προειδοποίηση, επιφυλακή και έκτακτη ανάγκη, που προβλέπονται στο άρθρο 10 του ως άνω Κανονισμού 994/2010.
2. Το σχέδιο της παραγράφου 1 ανωτέρω διασφαλίζει ότι σε ενδεχόμενη κρίση εφοδιασμού με φυσικό αέριο στο ΕΣΦΑ, κατά την οποία η αγορά φυσικού αερίου είναι ακόμη ικανή να διαχειριστεί αυτή τη διαταραχή εφοδιασμού, τότε λαμβάνονται μέτρα σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Παράρτημα ΙΙ του Κανονισμού 994/2010. Σε περίπτωση που τα μέτρα που εφαρμόζονται δεν επαρκούν για να καλυφθεί η εναπομένουσα ζήτηση φυσικού αερίου, αποφασίζεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο σχέδιο της παραγράφου 1, η έγκαιρη εφαρμογή πρόσθετων μέτρων που δεν στηρίζονται στην αγορά, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Παράρτημα ΙΙΙ του Κανονισμού 994/2010, προκειμένου να διασφαλιστεί ο, κατά προτεραιότητα, εφοδιασμός με αέριο των Προστατευόμενων Καταναλωτών και να περιοριστούν οι επιπτώσεις από το έλλειμμα παραγωγικού δυναμικού στο Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας.
3. Επιβεβλημένη διακοπή ή περιορισμός της παροχής φυσικού αερίου σε Πελάτες λαμβάνει χώρα σε περίπτωση κρίσης επιπέδου έκτακτης ανάγκης σύμφωνα με τον κατάλογο σειράς διακοπής και τις διαδικασίες που περιλαμβάνονται στο σχέδιο της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου και τον Κώδικα Διαχείρισης του Συστήματος. Κατά την εφαρμογή των διαδικασιών που προβλέπονται στο σχέδιο έκτακτης ανάγκης, οι Πελάτες των οποίων η παροχή φυσικού αερίου διακόπτεται ή περιορίζεται, δεν θεμελιώνουν δικαίωμα για κανενός είδους αποζημίωση έναντι του/των αρμόδιου/ων οργάνου/ων που έλαβε/αν τη σχετική απόφαση.
4. Μεταξύ του Διαχειριστή του ΕΣΦΑ και κατόχων άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με καύσιμο Φυσικό Αέριο, οι οποίοι, σύμφωνα με τους όρους της σχετικής άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, οφείλουν να τηρούν αποθέματα εναλλακτικού καυσίμου, υπογράφεται υποχρεωτικώς σύμβαση για την, έναντι ανταλλάγματος, διατήρηση αποθέματος εναλλακτικού καυσίμου και τη διατήρηση της διαθεσιμότητας λειτουργίας της μονάδας με εναλλακτικό καύσιμο. Ως εναλλακτικό καύσιμο νοείται το υγρό καύσιμο που διατηρείται σε δεξαμενές εντός του γηπέδου στο οποίο είναι εγκατεστημένη η μονάδα. Το αντάλλαγμα καλύπτει το κεφαλαιουχικό κόστος των εγκαταστάσεων εναλλακτικού καυσίμου πρότυπης μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, όπως αυτή ορίζεται στην απόφαση ΡΑΕ της παραγράφου 6 του παρόντος άρθρου, το κεφαλαιουχικό κόστος διατήρησης αποθεμάτων πετρελαίου, καθώς και τη διαφορά κόστους πετρελαίου και φυσικού αερίου για τη διενέργεια τακτικών δοκιμών στις εγκαταστάσεις των κατόχων άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, οι οποίοι συνάπτουν τη σύμβαση της παρούσας παραγράφου με τον Διαχειριστή του ΕΣΦΑ. Το ύψος του ανταλλάγματος, καθορίζεται με την απόφαση ΡΑΕ που προβλέπεται στην παρ. 6 του παρόντος άρθρου.
5. Μεταξύ Προμηθευτών και Μεγάλων Πελατών δύναται να συνάπτεται σύμβαση για την, έναντι ανταλλάγματος, διαχείριση ζήτησης φυσικού αερίου για την αντιμετώπιση κρίσεων. Δυνάμει συμβάσεως, η οποία συνάπτεται μεταξύ του Διαχειριστή του ΕΣΦΑ και κάθε Προμηθευτή, δύνανται να ανακτώνται, εν μέρει ή στο σύνολό τους, και μέχρι ανώτατων ποσών που καθορίζονται στην απόφαση ΡΑΕ που προβλέπεται στην παρ. 6 του παρόντος άρθρου τα ποσά που κατέβαλε κάθε Προμηθευτής για αποδεδειγμένη διαχείριση ζήτησης μετά από την κήρυξη κρίσης επιπέδου επιφυλακής, και για όσο διάστημα το επίπεδο κρίσης παραμένει στο επίπεδο επιφυλακής ή έκτακτης ανάγκης. Το ανακτώμενο μέρος του κόστους του Προμηθευτή από τον Διαχειριστή του ΕΣΦΑ μειώνεται ανάλογα με την κατά περίπτωση συμβολή του στην πρόκληση της κρίσης, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στον Κώδικα Διαχείρισης του ΕΣΦΑ.
6. Για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του Διαχειριστή του ΕΣΦΑ, που απορρέουν από τις Συμβάσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 4 και 5 του παρόντος άρθρου, όπως επίσης και για την χρηματοδότηση των μέτρων του σχεδίου προληπτικής δράσης, ο Διαχειριστής του ΕΣΦΑ εισπράττει, από όλους τους Χρήστες, τέλος ασφάλειας εφοδιασμού ανά μονάδα ποσότητας φυσικού αερίου που οι τελευταίοι παραλαμβάνουν από το ΕΣΦΑ, το οποίο ανακτάται από τους Πελάτες Φυσικού Αερίου. Τα μέτρα του σχεδίου προληπτικής ανάγκης, τα οποία χρηματοδοτούνται από το τέλος ασφάλειας εφοδιασμού αποφασίζονται από τη ΡΑΕ. Το ύψος του μοναδιαίου τέλους ασφάλειας εφοδιασμού που καταβάλλεται από κάθε κατηγορία Πελατών Φυσικού Αερίου, το επιτρεπόμενο ανώτατο όριο του λογαριασμού ασφάλειας εφοδιασμού, καθώς και οι αναγκαίοι όροι και προϋποθέσεις για τη χρηματοδότηση των μέτρων του σχεδίου προληπτικής δράσης, καθορίζονται με απόφαση της ΡΑΕ.
7. Σε περίπτωση κρίσης επιπέδου έκτακτης ανάγκης κατά άρθρο 10 του Κανονισμού 994/2010, ο Διαχειριστής του ΕΣΦΑ υποχρεούται ως ύστατο μέτρο για τη διασφάλιση της ασφάλειας εφοδιασμού της χώρας, να αεριοποιήσει ποσότητες Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου Χρήστη ή Χρηστών, οι οποίες έχουν προσωρινώς αποθηκευθεί στη νήσο Ρεβυθούσα και οι οποίες είναι αναγκαίες αποκλειστικώς για την εξυπηρέτηση Προστατευόμενων Καταναλωτών. Οι Χρήστες αποζημιώνονται από τους Προμηθευτές των Προστατευόμενων Καταναλωτών σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Διαχείρισης του ΕΣΦΑ.»
14. Στο άρθρο 48 του ν. 4001/2011, μετά την παράγραφο 1 προστίθεται παράγραφος 1α, ως εξής:
«1α. Οι Προμηθευτές Φυσικού Αερίου που ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 81 του νόμου υποχρεούνται να καλύπτουν τον Κανόνα Εφοδιασμού του άρθρου 8 του Κανονισμού 994/2010, για τη διασφάλιση της αδιάλειπτης παροχής Φυσικού Αερίου στους Προστατευόμενους Καταναλωτές που εξυπηρετούν είτε άμεσα είτε έμμεσα. Η διαδικασία και οι λεπτομέρειες εφαρμογής του Κανόνα Εφοδιασμού καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής».
15. Το στοιχείο (ιε) της παραγράφου 2 του άρθρου 69 του ν. 4001/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«ιε) κάθε θέμα σχετικό με την αντιμετώπιση κρίσεων στο ΕΣΦΑ, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 73, οι προϋποθέσεις επίκλησης ανωτέρας βίας Χρηστών και Διαχειριστή, οι προϋποθέσεις ανάκτησης του κόστους διαχείρισης ζήτησης από τους Προμηθευτές και ιδίως η προϋπόθεση απόδειξης μη συνδρομής πταίσματος του εκάστοτε Προμηθευτή, και οι βασικοί όροι των συμβάσεων των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 73.»
16. Η παράγραφος 3 του άρθρου 81 του ν. 4001/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Σε περίπτωση εξόδου από την αγορά Προμηθευτή λόγω υπαιτιότητάς του, ο οποίος εξυπηρετούσε Πελάτες που δεν είναι Μεγάλοι Πελάτες, οι Κάτοχοι Άδειας Προμήθειας, οι οποίοι δεν τροφοδοτούν μόνο Μεγάλους Πελάτες, οφείλουν, κατόπιν εντολής του Διαχειριστή του ΕΣΦΑ να παρέχουν αδιάλειπτα Φυσικό Αέριο στους Πελάτες που δεν είναι Μεγάλοι Πελάτες του πρότινος Προμηθευτή. Για την εκπλήρωση της υποχρέωσης αυτής, ο κάτοχος της Άδειας Προμήθειας αποζημιώνεται πλήρως, όπως προβλέπεται στην Άδειά του.»
17. Το άρθρο 183 του Ν. 4001/2011 αντικαθίσταται στο σύνολό του ως εξής::
«Άρθρο 183
Παράταση λειτουργίας λατομείων αδρανών υλικών και λατομείων μαρμάρων
1. Ορίζεται η 31.12.2015, ως χρόνος λήξης της τελευταίας παράτασης της άδειας εκμετάλλευσης ή της μίσθωσης που προβλέπεται από τις διατάξεις της παραγ. 2 του άρθρου 6 του ν.1428/1984 (Α’ 43), όπως ισχύει, των λατομείων αδρανών υλικών που λειτουργούν είτε εντός λατομικών περιοχών ή χώρων συγκέντρωσης λατομικών επιχειρήσεων του άρθρου 15 του ν.1515/1985 (Α’ 18) είτε κατά τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 2α και 2β του ν.1428/1984 (Α’ 43), εφόσον δεν έχει λήξει η ισχύς της αντίστοιχης απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων και της έγκρισης επέμβασης της παρ. 2 του άρθρου 57 του ν.998/79, αν πρόκειται για δάσος ή δασική έκταση, ή σε περίπτωση που έχει λήξει η ισχύς αυτών, έχει κατατεθεί εμπροθέσμως αίτημα για την ανανέωση της ισχύος αυτών.
Για την κατά το προηγούμενο εδάφιο παράταση της λειτουργίας:
Α) Εφαρμόζονται οι πλέον πρόσφατα εγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι και εγκρίσεις του λατομείου, σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν. 1428/1984, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 9 του ν. 2115/1993 (Α΄ 15). Σε περίπτωση λήξης της ισχύος της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων ή της έγκρισης επέμβασης στο δάσος ή τη δασική έκταση μετά τη χορήγηση της προβλεπόμενης από το παρόν άρθρο παρατάσεως, επιτρέπεται η συνέχιση λειτουργίας τους εφόσον πριν τη λήξη τους έχει κατατεθεί αίτηση ανανέωσης περιβαλλοντικών όρων. Σε κάθε περίπτωση και μέχρι τη λήψη των νέων εγκρίσεων δεν θα πρέπει να μεταβάλλεται η έκταση για την οποία έχουν χορηγηθεί οι περιβαλλοντικοί όροι και να τροποποιείται η διαδικασία εκμετάλλευσης.
Β) Απαιτείται η ανανέωση των κατά περίπτωση προβλεπόμενων εγγυητικών επιστολών.
Τα ανωτέρω ισχύουν και για τα λατομεία αδρανών υλικών που λειτουργούσαν με βάση τις διατάξεις του άρθρου 8 παραγ. 2α του ν. 1428/1984 και δεν έτυχαν της τελευταίας παράτασης της άδειας εκμετάλλευσης, επειδή στον οικείο νομό, επαρχία ή νήσο είχαν καθορισθεί λατομικές περιοχές, οι οποίες σήμερα δεν υφίστανται λόγω ακύρωσης της απόφασης καθορισμού τους.
Για τη χορήγηση της ανωτέρω παράτασης εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, προκειμένου για δημόσια λατομεία, ή του αιρετού Περιφερειάρχη για τα μη δημόσια λατομεία, κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου, συνοδευομένης από τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την απόδειξη της συνδρομής των υπό α και β στοιχείων. Η αίτηση υποβάλλεται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, άλλως από τη λήξη κατά περίπτωση της προηγούμενης παράτασης της άδειας εκμετάλλευσης ή της μίσθωσης.
2. Ομοίως ορίζεται η 31.12.2014 ως χρόνος λήξης της τελευταίας παράτασης της άδειας εκμετάλλευσης των λατομείων μαρμάρων και των λατομείων σχιστολιθικών πλακών που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 7 του ν. 2702/1999 (Α΄ 70), καθώς και των αντίστοιχων μισθώσεων, εφόσον δεν έχει λήξει η ισχύς της αντίστοιχης απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων και της έγκρισης επέμβασης της παρ. 2 του άρθρου 57 του ν.998/79, αν πρόκειται για δάσος ή δασική έκταση, ή σε περίπτωση που έχει λήξει η ισχύς αυτών, έχει κατατεθεί εμπροθέσμως αίτημα για την ανανέωση της ισχύος αυτών και με ανάλογη εφαρμογή των προϋποθέσεων των εδαφίων α και β της παραγράφου 1 του παρόντος.
Στην περίπτωση αυτή η διαπιστωτική πράξη εκδίδεται από τον αρμόδιο Επιθεωρητή Μεταλλείων.
3. Η αποκατάσταση του περιβάλλοντος των λατομείων τα οποία λειτούργησαν ή λειτουργούν εντός λατομικών περιοχών ή με βάση τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 2α και 2β του ν.1428/1984 (Α’ 43) όπως ισχύουν και διέκοψαν ή διακόπτουν τη λειτουργία τους χωρίς υπαιτιότητα του έχοντος την εκμετάλλευσή τους, γίνεται σύμφωνα με ειδική μελέτη, οι προδιαγραφές και το χρονοδιάγραμμα της οποίας ορίζονται δια της κοινής υπουργικής απόφασης υπ΄αριθμ. Δ10/Φ68/οικ. 4437/1.3.2001 (Β΄ 244).
Τα ανωτέρω ισχύουν και για τα λατομεία μαρμαρόσκονης – μαρμαροψηφίδας, των οποίων η άδεια εκμετάλλευσης εξεδόθη πριν το 2000 με τις διατάξεις του ν. 669/1977 (Α΄ 241), σε περίπτωση που δεν καταστεί εφικτή η παράταση της άδειας εκμετάλλευσης ή της σύμβασης μίσθωσης με τις διατάξεις της παραγράφου 2β του άρθρου 8 του ν. 2115/1993 (Α΄ 15). Οι εκμεταλλευτές των εν λόγω λατομείων οφείλουν να αποκαταστήσουν το περιβάλλον των λατομικών τους χώρων, σύμφωνα με την ως άνω ειδική μελέτη.
4. Για τα λατομεία των παραγράφων 1,2 και 3 καταβάλλεται από τους έχοντες την εκμετάλλευσή τους «πράσινο τέλος» ύψους ένα τοις εκατό (1%) επί της αξίας των πωλούμενων προϊόντων, το οποίο κατατίθεται σε ειδικό προς τούτο τραπεζικό λογαριασμό του Πράσινου Ταμείου. Τα ποσά του λογαριασμού αυτού διατίθενται αποκλειστικά για περιβαλλοντικές δράσεις στην περιοχή του οικείου Δημοτικού Διαμερίσματος στην οποία ασκείται η σχετική λατομική δραστηριότητα.
5. Στις ρυθμίσεις των προηγούμενων παραγράφων δεν υπάγονται τα λατομεία τα οποία έχουν σε ισχύ άδεια εκμετάλλευσης ή μίσθωση , η τελευταία παράταση της οποίας λήγει μετά την 31.12.2014.»
Άρθρο Δεύτερο
Η παράγραφος 2 του άρθρου 15 του προς ψήφιση σχεδίου νόμου αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Στο άρθρο 3 του ν. 1080/1980 (Α΄ 246) προστίθεται παράγραφος 19 ως ακολούθως:
«19. Στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος άρθρου και του άρθρου 13 του ΒΔ 24-9/20-10-1958 όπως αυτό ισχύει, δεν εμπίπτουν οι εταιρείες που εκτελούν εργασίες εγκατάστασης, τακτικής και έκτακτης συντήρησης των υπογείων δικτύων διανομής και παροχετεύσεων φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένων των εργασιών εγκατάστασης, τακτικής και έκτακτης συντήρησης των μετρητικών και των ρυθμιστικών διατάξεων φυσικού αερίου, καθώς και οι εταιρείες παραγωγής και διανομής θερμικής ενέργειας για την εγκατάσταση υπογείων δικτύων διανομής θερμότητας, για τις οποίες εφαρμόζονται οι σχετικές προβλέψεις του άρθρου 7 παρ. 3 του ν. 2364/1995»».
Άρθρο Τρίτο
Το τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 3 του Ν. 1428/1984 όπως αυτή αντικαθίσταται με το άρθρο 10 του προς ψήφιση σχεδίου νόμου, αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι λεπτομέρειες για τη λειτουργία της επιτροπής καθώς και o προσδιορισμός του χρονικού ορίζοντα κάλυψης των αναγκών του νομού σε αδρανή υλικά, καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως».
Άρθρο Τέταρτο
1. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 9 του προς ψήφιση σχεδίου νόμου, η φράση «μέχρι ύψους πύργου 29 μέτρων» αντικαθίσταται με τη φράση «συνολικού ύψους έως 29 μέτρων». Κατόπιν τούτου η παράγραφος 1 του άρθρου 9 του προς ψήφιση σχεδίου νόμου έχει ως εξής:
«1. Στο τέλος της παραγράφου 6 του άρθρου 4 του από 24.05.1985 ΠΔ (Δ΄270), προστίθεται νέο εδάφιο (δ), ως ακολούθως:
«δ) Κατ΄ εξαίρεση χωρίς τη διαδικασία του εδαφίου (β) επιτρέπεται: αα) η καθ΄ ύψος υπέρβαση για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, ανεξαρτήτως του ύψους, στις περιπτώσεις αιολικών σταθμών για τους οποίους εκδίδεται απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων ή υπαγωγής σε πρότυπες περιβαλλοντικές δεσμεύσεις, και ββ) η καθ΄ ύψος υπέρβαση για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, συνολικού ύψους έως 29 μέτρων, στις περιπτώσεις αιολικών σταθμών οι οποίοι απαλλάσσονται της έκδοσης απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων ή υπαγωγής σε πρότυπες περιβαλλοντικές δεσμεύσεις».
2. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 9 του προς ψήφιση σχεδίου νόμου, η φράση «μέχρις ύψους πύργου 29 μέτρων» αντικαθίσταται με τη φράση «συνολικού ύψους έως 29 μέτρων». Κατόπιν τούτου η παράγραφος 2 του άρθρου 9 του προς ψήφιση σχεδίου νόμου έχει ως εξής:
«2. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 3, του από 31.03.1987 ΠΔ (Δ΄303), προστίθεται νέο εδάφιο (γ), ως ακολούθως:
«γ) Κατ΄ εξαίρεση των διατάξεων του άρθρου 2, και χωρίς τη διαδικασία του εδαφίου (β), επιτρέπεται: αα) η καθ΄ ύψος υπέρβαση για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, ανεξαρτήτως του ύψους, στις περιπτώσεις αιολικών σταθμών για τους οποίους εκδίδεται απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων ή υπαγωγής σε πρότυπες περιβαλλοντικές δεσμεύσεις, και ββ) η καθ΄ ύψος υπέρβαση για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, συνολικού ύψους έως 29 μέτρων, στις περιπτώσεις αιολικών σταθμών οι οποίοι απαλλάσσονται της έκδοσης απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων ή υπαγωγής σε πρότυπες περιβαλλοντικές δεσμεύσεις».
Άρθρο Πέμπτο
το άρθρο 19 του προς ψήφιση σχεδίου νόμου, προστίθεται παράγραφος 6 ως εξής:
«Η παράγραφος 8 του άρθρου 12 του ν. 3054/2002 αντικαθίσταται ως εξής:
“Οι υπόχρεοι τήρησης αποθεμάτων ασφαλείας μπορούν, ύστερα από συμφωνία, να αναθέτουν σε άλλον οικονομικό φορέα με πλεονασματικά αποθέματα ή με διαθέσιμη ικανότητα διατήρησης αποθεμάτων, ο οποίος διαθέτει πιστοποιημένες αποθήκες τήρησης αποθεμάτων ασφαλείας, την τήρηση μέρους ή του συνόλου των ποσοτήτων που υποχρεούνται να τηρούν. Η σχετική σύμβαση πρέπει να έχει διάρκεια τουλάχιστον ενός έτους και να αφορά αποκλειστικά την τήρηση αποθεμάτων ασφαλείας. Με Απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που εκδίδεται σε τριάντα ημέρες από την έναρξη λειτουργίας του κεντρικού φορέα διατήρησης αποθεμάτων έκτακτης ανάγκης που προβλέπεται στο άρθρο 7 του ν. 4123/2013 (Α΄ 43), καταργείται η ελάχιστη διάρκεια τους ενός έτους της σχετικής σύμβασης, εφόσον εκπληρούνται οι σκοποί των άρθρων 1 και 3 παρ. 1 του ν. 4123/2013. Για το αντάλλαγμα που συμφωνείται με τη σύμβαση εκδίδεται ειδικό παραστατικό.”
Άρθρο Έκτο
1. Στο άρθρο 12 του προς ψήφιση σχεδίου νόμου, προστίθενται παράγραφοι 7 έως 10 ως εξής:
«7. Η παράγραφος 1 του άρθρου 89 του ν.δ. 210/1973 (ΦΕΚ Α’ 277 περί Μεταλλευτικού Κώδικος) τροποποιείται ως ακολούθως:
«1. Οι αποφάσεις για κάθε ζήτημα που αφορά τη διοίκηση και εκμετάλλευση του κοινού μεταλλείου λαμβάνονται κατά πλειοψηφία του συνόλου των μερίδων, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3».
8. Στο άρθρο 89 του ν.δ. 210/1973 προστίθεται παράγραφος 3 ως ακολούθως:
«3. Σε περίπτωση που ένας εκ των συμμεταλλειοκτητών είναι το Ελληνικό Δημόσιο, ανεξαρτήτως του ποσοστού συμμεταλλειοκτησίας που κατέχει, και με την προϋπόθεση ότι το κοινό μεταλλείο βρίσκεται εντός δημόσιου μεταλλευτικού χώρου ή έχει έστω κι ένα κοινό όριο με δημόσιο μεταλλευτικό χώρο, τότε η διοίκηση και η εν γένει εκμετάλλευση του κοινού μεταλλείου διενεργείται, για το σύνολο των συμμεταλειοκτητών, αποκλειστικά από το Ελληνικό Δημόσιο, υποχρεούμενο στην περίπτωση αυτή όπως αποδίδει στους λοιπούς μεταλλειοκτήτες το ποσοστό του, εισπραττομένου για το κοινό μεταλλείο, μισθώματος που αντιστοιχεί στο σύνολο των μερίδων τους κατ’ αναλογία της μερίδας εκάστου εξ αυτών».
9. Η παράγραφος 1 του άρθρου 90 του ν.δ. 210/1973 τροποποιείται ως ακολούθως:
«1. Εάν, συνεπεία μη επίτευξης για οποιονδήποτε λόγο της υπό του άρθρου 89 παρ. 1 του παρόντος οριζόμενης πλειοψηφίας, δυσχεραίνεται η διοίκηση και η εν γένει εκμετάλλευση του μεταλλείου, με αίτηση οποιουδήποτε συμμεταλλειοκτήτη και μετά από κλήση όλων των λοιπών συμμεταλλειοκτητών, εφ’ όσον τούτο είναι ευχερές, το μονομελές πρωτοδικείο στην περιφέρεια του οποίου κείται το μεταλλείο κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ. του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, δύναται να διατάξει τον διορισμό διαχειριστή».
10. Στο άρθρο 146 του ν.δ. 210/1973 προστίθεται περίπτωση στ) ως ακολούθως:
«στ) Τα κοινά μεταλλεία της παρ. 3 του άρθρου 89 του παρόντος».»
