Αναμένεται η συνεδρίαση του ΟΠΕΚ στις 25 Μαΐου

Με την τεχνολογική επανάσταση του fracking, η οποία επέτρεψε την εκμετάλλευση των σχιστολιθικών κοιτασμάτων στις ΗΠΑ, η χώρα μετατράπηκε σε υπολογίσιμη δύναμη στην παραγωγή πετρελαίου, συνεισφέροντας περίπου το 13% της παγκόσμιας παραγωγής, έναντι 34% από τον ΟΠΕΚ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο άλλαξαν οι ισορροπίες στην αγορά πετρελαίου, με την προσφορά τα τελευταία 2-3 έτη να ξεπερνά τη ζήτηση, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας κύκλος χαμηλών σε σχέση με τα ιστορικά επίπεδα τιμών πετρελαίου (εκτός περιόδων ύφεσης στην παγκόσμια οικονομία).

Η αρχική άρνηση του ΟΠΕΚ να προσαρμόσει την παραγωγή του και οι εκτιμήσεις πως οι χαμηλές τιμές θα οδηγούσαν τους παραγωγούς στις ΗΠΑ εκτός αγοράς λόγω υψηλότερου μέσου κόστους εξόρυξης, συνέβαλαν σε αυτό. Η περαιτέρω εξέλιξη της τεχνολογίας, ωστόσο, έχει συμπιέσει τα σχετικά κόστη, καθώς η αμερικανική παραγωγή συνεχίσει την αύξηση, αν και με χαμηλότερους ρυθμούς.

Η απόφαση του ΟΠΕΚ το Νοέμβριο του 2016 να προχωρήσει σε μείωση της παραγωγής του, αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο του 2017, βοήθησε στην ανάκαμψη των τιμών από τα χαμηλά. Ωστόσο παρατηρείται υψηλή μεταβλητότητα, με το πετρέλαιο να διαπραγματεύεται εντός εύρους 45-55 δολ, επηρεαζόμενο από τις προσδοκίες σε σχέση με την παγκόσμια ανάπτυξη, τις εκτιμήσεις για την πιθανή παράταση των περικοπών του ΟΠΕΚ και πέραν του Ιουνίου 2017, την αμερικανική παραγωγή, την αυξομείωση του γεωπολιτικού ρίσκου αλλά και τις θέσεις των συμμετεχόντων στην αγορά πετρελαίου ως χρηματοοικονομικού εργαλείου. Ο ΟΠΕΚ συνεδριάζει εκ νέου στις 25 Μαΐου, όπου σύμφωνα με δηλώσεις αναμένεται να αποφασίσει παράταση των περικοπών, ενδεχομένως κατά εννέα μήνες, μέχρι το τέλος του α’ τριμήνου 2018.

Αυτό που εκτιμάται είναι ότι το πετρέλαιο θα συνεχίσει να διαπραγματεύεται σε εύρος τιμών, καθώς η υπερβάλλουσα προσφορά θέτει ανώτατο όριο ενώ η διατήρηση των προσδοκιών για παγκόσμια ανάπτυξη προσφέρει στήριξη στις τιμές.

Όσον αφορά στις εταιρείες του ενεργειακού κλάδου, οι εταιρείες καθαρής παραγωγής καθώς και οι εταιρείες Oil Services είναι οι πιο εκτεθειμένες στις διακυμάνσεις του πετρελαίου, χωρίς να διαθέτουν κάποιο αντισταθμιστικό πλεονέκτημα στην πτώση των τιμών. Τα καθαρά διυλιστήρια, από την άλλη, ωφελούνται μεν σε περίπτωση πτώσης της πρώτης ύλης αλλά επιβαρύνονται όταν η τιμή του πετρελαίου ανεβαίνει. Αυτό συμβαίνει διότι, με δεδομένη ζήτηση για τα προϊόντα, συρρικνώνονται τα περιθώρια διύλισης. Σε ένα τέτοιου είδους περιβάλλον, στενής διακύμανσης τιμών, οι καθετοποιημένες εταιρείες που περιλαμβάνουν τόσο παραγωγή όσο και διύλιση εμφανίζονται οι πιο αμυντικές επιλογές. Συγκεκριμένα, κατά την άνοδο των τιμών, οι δραστηριότητες εξόρυξης επωφελούνται, ενώ στην πτώση, η βελτιωμένη κερδοφορία των δραστηριοτήτων διύλισης αντισταθμίζει σε κάποιο βαθμό την πτώση στην κερδοφορία της παραγωγής.